3 ओ याहवेह, दुष्टमैं खोंयों समा, दुष्टमैं खोंयों समा सैं तोंरिल् योंब्मुँ?
म्रुँइ छबिमा मोर्दकैलाइ च्योब् बिसि क्योबै त्होर चमैंइ हामानलाइन च्योवाइ। च लिउँइँ बल्ल म्रुँए ह्रिस म्हइ।
एस्तरइ बिइ, “ङलाइ सैल् म्हैबै ङिए शत्तुर चु दुष्ट हामानन् ग।” छ बिब् थेसि म्रुँ नेरो म्रुँस्योए ओंसों हामान बेल्ले ङ्हिंइ।
तलेबिस्याँ, ओ परमेश्वर, क्हिए प्हलेर्न ङइ ग्वार योंम्। ङलाइ तले पिवाल? शत्तुरमैंए योर फेसि ङ तले क्रोप्ररिल् त्हुइमुँ?
चमैंइ आगुए बिल्लि लम्, झाइले दुष्ट ताँ पोंम्; धै ङम् ङन् ग बिसि अरूलाइ क्र ओलै आपिं।
ओ याहवेह, खोंयों समा? क्हि खोंयोंइन ङिने ह्रिस खरिब्मा? क्हिए ह्रिस मि धोंले खोंयों समा लुँरिमुँ?
ओ याहवेह, स्वर्गर्बै सेनामैंए चिब, परमेश्वर, ह्रोंसए म्हिमैंए प्राथना थेसि खोंयों समा क्हि ह्रिस खरिब्मुँ?
ओ याहवेह, ह्रोंसलाइ युगुर्लै लोथेंब्मुँ? क्हिए ह्रिस खोंयों समा मि धोंले लुँरिब्मुँ?
“ओ, तोन्दोंरि सै लल् खाँबै प्रभु, पबित्र नेरो क्ह्रोंसेंन्बै परमेश्वर, ह्युलर्बै म्हिमैंइ ङिलाइ सैवाइमुँ। छतसि चमैंए निसाफ लसि चमैंइ लबै केए खि खोंयों समा क्हिजी आकिं?” बिसि चमैं थेबै कैले ओरइ।