11 याहवेहजी म्हिमैंए सैंर्बै ताँमैं क्होम्, चमैं केर आफेब्मैं ग बिसि खीजी सेम्।
छले सैबर बोबै क्यु धोंन् ङि तइमुँ, क्हिए ल्हागिर ङि खोंयोंन् बिलै सिब् धोंन् तल् त्हुइमुँ।
तलेबिस्याँ “बुद्धि मुँब् प्हैंब्मैंए बुद्धि ङइ नास लवाब्मुँ, धै बाठो प्हैंब्मैंइ लबै चाँजोमैं केर आफेब् लवाब्मुँ,” बिसि परमेश्वरजी खीए पबित्र छ्वेर प्ह्रिइमुँ।
तलेबिस्याँ परमेश्वरए बुद्धिउँइँलेन् म्हिमैंइ ह्रोंसने बुद्धि मुँब् धों ङ्हाँलेया चमैंइ खेंमैंए “बुद्धिउँइँले” खीलाइ ङो सेल् आखाँ। छतसि ङ्योइ बिप्रबै सैं तोंबै ताँउँइँलेन् खीजी ह्रोंसए फिर बिश्वास लब्मैंलाइ जोगेबै चाँजो लइ।
तलेबिस्याँ परमेश्वरउँइँले खबै ताँ म्हिमैंइ “बुद्धि आरेब्” धों ङ्हाँलेया च ताँ म्हिमैंए “बुद्धि” भन्दा झन् ल्हें ज्ञान मुँबै ताँ ग, झाइले परमेश्वरउँइँले खबै ताँ म्हिमैंइ “तोन् तोबै” ङ्हाँलेया च ताँ म्हिमैंए भों भन्दा झन् ल्हें भोंब मुँ।
धबै परमेश्वरए छ्वेर चु या प्ह्रिइमुँ, “बुद्धि मुँब्मैंइ मैंबै ताँमैं या केर आफेबन् तम् बिसि परमेश्वरजी सेम्।”