3 ओ याहवेह, मा ङ्युँइमैं प्ल्हों खइमुँ, चए भेल्कमैं बेल्ले ओरइमुँ, चए थेबै भेल्कमैं प्ल्हों खइमुँ।
कालए छोइ ङ कारग्यु लखइ, नास लवाबै बाढिइ ङ आदेल् लइ।
मा ङ्युँइ घ्वा-घ्वाले ङ्हेसि पिबि थोलै या, धै च प्ल्होंखसि कोंमैं लालै या ङि ङ्हिंरिब् आरे। तिस्याँदे मैंन्
स्यों घ्रि मुँ, च स्योंइ ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए म्हिमैं टिबै सहर नेरो खी टिबै पबित्र क्ल्ह्यो सैं तोंल् लम्।
मु आनन्द तरिगे, पृथ्बी सैं तोंरिगे; मा ङ्युँइ नेरो चर मुँबै तोन्दोंरि सैं बेल्ले तोंरिगे;
मा ङ्युँइए म्हाँजोर क्हिजी ङलाइ भ्योंवाइ, धै नाँ बाढिइ ङ कारर्ग्यु लइ; क्हिजी बनेबै छालमैं नेरो क्युए भेल्गमैं ङलाइ हुवाइ।
झाइले च च्हमिरिलाइ नोबोरिगे बिसि च अजिङ्गरइ ह्रोंसए सुँउँइँले थेबै स्यों तेइ।
झाइले च स्वर्गदूतइ ङने बिइ, “च फ्यालुस्यो मुँबै सहरए कारर्ग्युबै स्योंमैं क्हिइ म्रोंइमुँ वा? चमैंए अर्थ स्यो-स्यो ह्युलमैं, स्यो-स्यो म्हिमैं, स्यो-स्यो ह्रेंमैं नेरो स्यो-स्यो क्युइमैं ग।