9 ओ याहवेह, क्हिए शत्तुरमैं क्ह्रोंसेंन्ले नास तब्मुँ; दुष्ट म्हिमैं ताँन् सग्याँ प्हुग्याँ तयाब्मुँ।
दुष्ट के लब्मैं बिस्याँ छाब आत! चमैं खैंइ नोइ बोयाबै पुइ धोंन् तम्।
क्हि राब्मुँ धै सियोनाए फिर ल्हयो खब्मुँ; सियोनाए फिर ल्हयो खबै त्हे तोगोन् ग; तौदिबै त्हे फेखइमुँ।
स्योंमन् क्हिजी पृथ्बीए जग झोंमिंइ, धै मु क्हिए योजीन् बनेब् ग।
दिलेया दुष्ट म्हिमैं बिस्याँ नास तयाब्मुँ; याहवेहए शत्तुरमैं चउरर्बै छि धोंन् तम्; चमैं युनन् नास तयाब्मुँ, मिखु धोंलेन् चमैं म्हयाब्मुँ।
दिलेया ओ याहवेह, ङिए ढाल, चमैं आसैमिंन्, आस्याँ ङए म्हिमैंइ चमैंलाइ म्लिवाब्मुँ; बरु क्हिए थेबै भोंइ चमैंलाइ सग्याँ-प्हुँग्याँ लवासि ट्होवाद्!
काँसए घारिर टिबै च खेदो धों तबै मिश्र ह्युललाइ हौदिद्, मे प्हसेमैंए म्हाँजोर साँडेइ थाब् धों तबै च ह्रेंलाइ हौदिद्! चाँदिए भेटि पखसि चमैंइ क्हिलाइ कुरसि फ्योबर ल्हैदिद्। ल्हडें लदा ङ्हाँब्मैं खन्तोदोंन् प्हुँवाँन्।
क्हिउँइँले ह्रेंगो तब्मैं सियाब्मुँ; क्हिलाइ बिश्वास आलसि पिवाब्मैं क्हिजी नास लम्।
क्हिजी सैवाबै म्हि धोंले राहाबलाइ त्हुल भुँ लवाइ; क्हिजी ह्रोंसए शत्तुरमैंलाइ ह्रोंसए भोंबै योजी सग्याँ प्हुँग्याँ लवाइ।
तलेबिस्याँ ओ याहवेह, ह्युलए फिर ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वर क्हिन् म्रुँ ग; ताँन् देवतामैं भन्दा थेब क्हिन् मुँ।
‘दिलेया च त्हेर ङइ चमैंने ङइ क्हेमैं आसे ओ आछ्याँबै के लब्मैं ङ ङाँइँले ह्रेंगो स्योह्याद्,’ बिसि बिब्मुँ।”
तारे ङलाइ आखोसि ‘म्रुँ आतरिगे’ बिब्मैं चुर पखसि ङए उँइँर सैवाद्।”
शत्तुरमैंइ चमैं को-कोइ सेलाँइ (तरवारइ) सैवाब्मुँ, कोइ फैसि ह्युल ह्युलर बोब्मुँ। परमेश्वरजी चमैंने तोक्दिबै त्हे आतन् समा अरू ह्रेंर्बै म्हिमैंइ यरूशलेम खेंमैंए अधीनर थेंब्मुँ।”