2 कोंमैं तखब् भन्दा ओंसों, क्हिजी पृथ्बी नेरो ह्युल बनेब भन्दा ओंसों, ओंसोंउँइँले लिउँइँ समा क्हिन् परमेश्वर ग।
ताँन् भन्दा ओंसों परमेश्वरजी मु नेरो पृथ्बी बनेइ।
क्हि राब्मुँ धै सियोनाए फिर ल्हयो खब्मुँ; सियोनाए फिर ल्हयो खबै त्हे तोगोन् ग; तौदिबै त्हे फेखइमुँ।
दिलेया खीए मान लब्मैं खीजी खोंयोंन् बिलै म्हाँया लरिम्। धै चमैंए च्ह-क्वेंमैं,
स्वर्ग, पृथ्बी, मा ङ्युँइ, नेरो चर मुँबै तोंन्दोरि सैमैं खीजी बनेइ, खी खोंयोंन् बिलै भर लल् खाँब मुँ;
तलेबिस्याँ खीजी बचन पोंसि तोन्दोंरि सैमैं लमिंइ; खीजी तयाद् बिमा ताँन् सै तयाइ।
ओ याहवेह, क्हि टिबै राजगद्दि स्योंम् ओंनोंन् भोंन्ले थेंइमुँ, क्हि ओंसों ओंनोंन् मुँल।
छबिमा हारूनइ मिश्रर्बै क्यु मुँबै क्ल्ह्योजरे ह्रोंसए यो स्योंमा प्हद्गोमैं त्होंसि मिश्र ह्युल हुवाइ।
येशू ख्रीष्ट खोंयोंन् बिलै ङ्हरि-कुरि आत! खी तेला, तिंयाँ, खोंयोंइ बिलेन् घ्रिन् तरिम्।
“ताँन् भन्दा ओंसोंबै नेरो ताँन् भन्दा लिउँइँबै ङन् ग। बिसि तोन्दोंरि लल् खाँबै परमेश्वरजी बिइमुँ, खी मुँल, मुँ, लिउँज्यै या युब्मुँ। ग!”