3 ओ प्रभु, ङए फिर दयाम्हाँया लमिंन्, तलेबिस्याँ ङ त्हिंइतिमिन् क्हिए मिं किंरिम्।
क्हिए क्ह्रोंसेंन्बै घ्याँर प्रबर ङलाइ लोमिंन्, तलेबिस्याँ ङलाइ जोगेमिंबै परमेश्वर क्हिन् ग; धै ङइ त्हिंतिमिंन् क्हिए फिर्न आशा लइमुँ।
ओ ङलाइ ठिक ठर्दिमिंबै परमेश्वर, ङइ ग्वार ह्रिमा ङलाइ ज्वाफ पिंन्। ङए फिर दुःख तमा क्हिजी ल्होमिंइ। ङए फिर दयाम्हाँया लमिंसि ङए प्राथना थेमिंन्!
ङए शत्तुरमैंइ “चु खोंयों सियाब् ङ्हे चुए मिं क्ह्र खोंयों म्हयाब् ङहे?” बिसि ङए बारेर आछ्याँबै ताँमैं लमुँ।
न्हाँगर, त्हिंयाँर, ङेसर, कति त्हेर्न बिलै ङए दुःखर ङइ खीने ग्वार ह्रिमा खीजी ङए ताँ थेब्मुँ।
ओ परमेश्वर, ङए फिर दयाम्हाँया लमिंन्, तलेबिस्याँ त्हिंइतिमिन् म्हिमैं ङने नेबर खम्; धै चमैंइ ङलाइ ह्रुगुदिम्।
ङए फिर ल्हयो खमिंन्, ओ परमेश्वर, ल्हयो खमिंन्! क्हिए प्हलेर्न ग्वार योंबर ङ खइमुँ; चु दु:ख पिंबै सैंमैं आस्योवान् समा क्हिए प्ह्यागोंए न्होंर्न ङइ ग्वार योंब्मुँ।
सिनुमैंने क्हिजी ह्रोंसए औदिबै केमैं उँइँम्मा? च सिनुमैं सोगों तसि क्हिए मिं थेब् लम् रो वा? तिस्याँदे मैंन्
क्हिए उँइँर ङए प्राथना फेनेरिगे; ङइ ग्वार ह्रिमा क्हिए न्ह तोमिंन्!
शोकइ लमा ङए मिइ छेनाले म्रोंल् आखाँ। ओ याहवेह, त्हिंइ ह्रोंसे ङ क्हिनेन् ग्वार ह्रिइमुँ; ङए यो क्हि ङाँइन स्योंइमुँ।
छलेन परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैंइ त्हिंयाँ म्हुँइँस खीने प्राथना लब्मैंए निसाफ खीजी आलमिं रो वा? क्हेमैंए ल्हागिर निसाफ लमिंबर खीजी क्हैल् लम् रो वा?
च प्रेच्युसे प्लिदिं बर्ष तयाल। दिलेया च बर्त टिसि प्राथना लसि त्हिंयाँ म्हुँइँसा परमेश्वर सैंर मैंसि मन्दिरर्न टिरिमल।
च ताँन् के लमा तोन्दोंरि ताँर तो सै चैदिले या प्राथना लदै परमेश्वरने ह्रिद्। झाइले ह्रोंसए ल्हागिर मत्त्रे आङिं, ताँन् बिश्वासीमैंए ल्हागिरै या प्राथना लद्, खोंयोंन् बिलै न्ह क्रों मि क्रोंले चमैंए ल्हागिर प्राथना लरिद्।