12 ओ याहवेह ङए परमेश्वर, ङए खों न्होंउँइँले ङ क्हिए मिं थेब् लब्मुँ, धै ङ खोंयोंन् बिलै क्हिए मिं क्वेब्मुँ।
ङए छ्ह तिगोंन् याहवेहए मिंर ङ क्वे प्रिंरिब्मुँ; ङ सोन् समा ङए परमेश्वरए क्वे प्रिंब्मुँ।
खोंयोंन् बिलेया ङ याहवेहए मिं क्वेरिब्मुँ; ङए सुँर खोंयोंन् बिलै खीलाइन थेब् लबै ताँमैं तरिब्मुँ।
ओ याहवेह, खों न्होंउँइँलेन् ङ क्हिए मिं थेब् लब्मुँ; क्हिजी लबै ताँन् औदिबै केमैंए बयन ङ लब्मुँ।
ङ क्हिनेन् सैं तोंसि उफर्दिब्मुँ। ओ ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वर, ङ क्हिए मिंर्न क्वे प्रिंब्मुँ।
धै चमैं घ्याँर ह्याना-ह्यान् क्यु मुँबै क्ल्ह्यो ङाँर फेनेमा च हिचडइ बिइ, “ङ्ह्योत्ति, चुर क्यु मुँन। ङ बप्तिस्मा किंबउँइँले तो सैइ क्वेल् खाँम्?”
झाइले क्हेमैं ताँनइ सैं घ्रिन् तसि कै घ्रिले, ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए आबा परमेश्वरए मिं थेब् लल् खाँरिगे।
ङइ तो बिम् बिस्याँ: क्हेमैंइ चलेया, थुँलेया, तो ललेया परमेश्वरए थेबै मान तबै ल्हागिर मत्त्रे लद्।
तलेबिस्याँ खीजी क्हेमैं सै फोसि किंब् ग। छतसि ह्रोंसए ज्युज्यै या क्हेमैंइ परमेश्वरए मिं थेब् तबै के लद्।
क्हेमैं खागु तमा घ्रिइ घ्रिने ताँ पोंमा भजन नेरो पबित्र प्ल्हजी पिंबै क्वेमैंउँइँले ताँ लद्; धै क्हेमैंए सैं न्होंउँइँले प्रभु येशूए मिं थेब् लबर भजन क्वेमैं प्रिंन्।