2 ङ्ह्योत्ति, क्हिए शत्तुरमैं सयो खब् धों तइमुँ, क्हि आखोब्मैंइ क्र कैंडो लइमुँ।
ओ परमेश्वर, ङ क्हिए मिं क्वेब्मुँ, आपोंन्ले आटिमिंन्!
क्हिए बिरोधीमैं ओरब धै क्हिए शत्तुरमैं प्होंब नेब लदै ह्याब आम्लेमिंन्!
क्हिजी ङिने त्होबै क्ल्ह्योर क्हिए शत्तुरमैं ओरइमुँ; ट्होबै चिनु उँइँबै ल्हागिर चमैंइ ह्रोंसए झन्डा क्योइमुँ।
याहवेहलाइ तो धोंइ आङ्हाँब्मैं खी म्रोंसि ङ्हिंमल, दिलेया चमैंइ खोंयोंन् बिलै दण्ड योंरिल् त्हुमल।
ओ याहवेह, मा ङ्युँइमैं प्ल्हों खइमुँ, चए भेल्कमैं बेल्ले ओरइमुँ, चए थेबै भेल्कमैं प्ल्हों खइमुँ।
ह्रोंसइ तोइ लल् आखाँब् म्रोंसि झन् खैला-बैला तम् उ बिब् मैंसि चइ म्हिमैंए उँइँर क्युइ यो ख्रुसि बिइ, “छबिस्याँ चु म्हि सैबै छ्याब् ङए फिर आल्हैदिरिगे। चलाइ सैबै पापए छ्याब् क्हेमैंए फिर्न खरिगे।”
छबिमा ल्हें म्हिमैं क्ह्रिसि पावल नेरो सिलासए फिर ह्वाखइ। सहरर्बै निसाफ लब्मैंइ चमैंए क्वें ट्होवासि भ्योंवाइ, धै चमैं प्हरेइ प्रुद् बिसि ल्हैदिइ।
दिलेया कोइ यहूदीमैंइ ह्रिस लसि बजारर्बै बदमासमैं खागु लसि ल्हें म्हि रेसि सहरर खैला-बैला लबर होंइ, धै यासोनए धिंर खैच्हिजिले होंसि पावल नेरो सिलास म्हिमैंए उँइँर पखल् म्हैइ।
ताँन् सहरर खैला-बैला तमा ल्हें म्हि न्हेखसि पावल क्हाइ। चमैंइ मन्दिरउँइँले पावल बैरु चैं पखमा खेगिमैंइ युन्ले मन्दिरर्बै म्रामैं तोरावाइ।
म्हि हुलइ पावलए ताँ च्हौ समा छेनाले थेइ। दिलेया च लिउँइँ चमैइ “छाबै म्हि पृथ्बीउँइँले स्योवाद्। च सोबै लायकर्बै आरे,” बिदै ओरबर होंइ।
छले चमैंए सैं ख्रेलसि चर थेबै खैला-बैला तबइले “चमैंइ पावल लाछिवाम्दो!” बिब् मैंसि रोमी पल्टनर्बै चिबइ सिपाइमैंने “क्युरु ह्यासि चमैंए म्हाँजोउँइँले पावल पखसि ब्यारेक न्होंर बोद्,” बिसि ल्हैदिइ।