6 “क्हेमैंए प्हैंदउँइँले ङइ ल्हिबै ति तमिंइ; ल्हिबै ट्हलोउँइँले क्हेमैंए यो तेमिंइ।
याहवेहजी इस्राएलीमैं मिश्र ह्युलउँइँले पखइ, आक्होबै क्युइ पोंबै म्हिमैंए म्हाँजोउँइँले याकूबए परवारमैं त्होंखइ।
याहवेहजी इस्राएलीमैंने ताँ बिब् धोंले कुल-कुलर्बै म्हिमैं, याहवेहए कुलमैं, खीए मिंलाइ धन्यबाद पिंबर चु सहरर ह्यामुँ।
चमैंइ पखबै सैमैं न्होंर कोइ चाँदिइ म्होरबै तोंगुए प्ह्यागोंमैं नेरो छ्याँबै माराइ म्होरबै चए प्ह्यागोंमैं मुँल। (दिलेया क्हेमैं को-कोइ मुँयुँमैं ल्हडें लबै त्हेर तले क्यु प्ह्रोंर टिरिल?)
मसला नेरो इटा बनेब धै म्रोर्बै ताँन् खालर्बै केब्छैंमैंइ लबै केमैं लबर ल्हैदिसि चमैंए छ्ह ककाँ क्युँक्युँ ङ्हाँन् लइ।
“छतसि ‘ङ याहवेह ग’ बिसि इस्राएलीमैंने बिद्। ‘ङइ क्हेमैंलाइ मिश्रीमैंइ पिंबै दुःखउँइँले फ्रेमिंब्मुँ, धै चमैंए केब्छैं तसि टिल् त्हुबइले तेइ पखब्मुँ। ङए भों मुँबै यो रेसि चमैंए फिर ङ्हिंन् ङ्हाँबै दुःख पिंसि क्हेमैंलाइ जोगेमिंब्मुँ।
ङए खर्गु नोद्, धै ङने बालु लोद्, तलेबिस्याँ ङ ताँनए फिर ल्हयो खम्, धै ङ थेब् आप्हैं। छतसि क्हेमैंए सैंर छिं ङ्हाँल् योंब्मुँ।