10 ङ याहवेह क्हेमैंए परमेश्वर ग, क्हेमैंलाइ मिश्र ह्युलउँइँले ङइ तेसि पखइ। क्हेमैंए सुँ आँ लद्, ङइ म्रेंन्ले चल् पिंब्मुँ।
तलेबिस्याँ खीजी क्यु पिब्मैंलाइ क्यु पिब सल् लमिंम्, धै फो ख्रेंब्मैंलाइ लिंब् लिंबै सैमैंइ म्रेंल् पिंम्।
“ङ याहवेह क्हेमैंए परमेश्वर ग, क्हेमैं केब्छैंमैं तसि टिबै मिश्र ह्युलउँइँले ङइन तेसि पखइ।
“छतसि ङलाइ मत्त्रे म्हाँदिद् अरू देवतामैं आम्हाँदिद्।
क्हेमैं ङने टिइ बिस्याँ, धै ङए ताँ क्हेमैंए सैं न्होंर थेंइ बिस्याँ, क्हेमैंइ तो ह्रिदा ङ्हाँमुँ ह्रिद्, परमेश्वरजी क्हेमैंए ल्हागिर पिंब्मुँ।
“च त्हिंइर क्हेमैंइ ङने तोइ ङ्योएरिब् आरे। क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंइ ङए मिंर आबाने तोइ ह्रिलेया खीजी क्हेमैंलाइ पिंब्मुँ।
धबै चाडए लिउँबै मुख्य त्हिंइर, येशू ताँन् म्हिमैंए ओंसों रासि थेबै कैले छ बिइ, “खाबै या क्यु पिइ बिस्याँ च ङ ङाँर खरिगे धै थुँरिगे।
खीजी धबै बिइ, “लल् त्हुबै ताँन् केमैं लल् खाँइ! ताँन् भन्दा ओंसोंबै नेरो ताँन् भन्दा लिउँइँबै ङन् ग, तों लबै ङन् ग, तों नुबै या ङन् ग। क्यु पिब्मैंलाइ ङइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै क्यु मूलउँइँले छलेन् थुँल् पिंब्मुँ।
पबित्र प्ल्ह नेरो प्ह्रेंस्योइ खीने बिइमुँ, “यु”। चु ताँ थेबै म्हिमैंज्यै या छलेन खीने “यु” बिल् त्हुम्। क्यु पिब्मैं क्यु मूलर खरिगे। छ्ह पिंबै क्यु थुँदा ङ्हाँब्मैंइ छलेन् थुँरिगे।