5 क्हिजी म्हिए च्हलाइ स्वर्गदूतमैं भन्दा च्युगुदे न्होंवाँइ थेंमिंइ, धै लिउँइँ खीलाइ थेबै मानए मुकुट कुमिंइ।
झाइले याहवेह परमेश्वरजी सउँइँले म्हि बनेसि चए नखुँरि सो फुइमिंमा म्हि सोगों तइ।
ओ खीजी बिबै ताँमै ङिंबै शक्ति मुँबै स्वर्गदूतमैं, याहवेहए मिं क्वेद्।
खीजी क्हि कालउँइँले जोगेमिंम्; धै मुकुट कुब् धोंले खीए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया नेरो क्हिए फिर खीजी ल्हयो खम्।
ओ याहवेह, म्हि तो जा? क्हिजी तले चए वास्ता लब? म्हिए च्ह तो जा? क्हिजी तले चए न्हुँ लब?
ओ परमेश्वर, क्हिए ग्याल्स खोंयोंन् बिलै तरिम्। ठिक केमैं लसि ह्रोंसए म्हिमैंए फिर क्हिजी ग्याल्स लम्;
चर क्हुँसि ख्रीष्टजी ताँन् स्वर्गदूतमैंए फिर, स्वर्गदूतमैंए चिब्मैंए फिर, अधिकारिमैंए फिर नेरो स्यागि-म्होंगिमैंए चिब्मैंए फिर, तोन्दोंरि सैए फिर ग्याल्स लम्। चु जुगर मत्त्रे आङिं, तारे तबै जुगर्बै या ताँन् थे-थेबै सैमैंए फिर ख्रीष्टलाइ ग्याल्स लल् पिंइमुँ।
तलेबिस्याँ क्ह्रोंसेंन खीजी स्वर्गदूतमैंला आङिं, अब्राहामए सन्तानमैं ल्हागिर चु के लमिंब् ग।
क्हिजी खीलाइ दे त्हेए ल्हागिर स्वर्गदूतमैं भन्दा च्योंब लमिंइ। क्हिजी खीलाइ धबै थेब लमिंसि थेबै मान योंबै मुकुट कुमिंइमुँ।
दिलेया ताँन् सै खीए न्होंर मुँ बिबै ताँ ङिइ सेइमुँ। दे त्हेए ल्हागिर खीलाइ स्वर्गदूतमैं भन्दा दे क्युरु लमिंइ, तलेबिस्याँ म्हिमैंए फिर्बै परमेश्वरए दयाम्हाँयाइ लमा म्हिमैंए पाप ख्रुमिंबै ल्हागिर खी दु:खले सिल् त्हुइ। दिलेया सिबइले खी धबै सोगों तसि खइ। छतसि परमेश्वरजी खीलाइ थेबै मानए मुकुट कुमिंइ।