3 शत्तुरमैंइ चुमैंए को क्यु धोंले यरूशलेमर बग्दिवाइमुँ, धै चुमैंलाइ पाबै म्हिमैं खाबै आरे।
चमैंइ बिब्मुँ, “खैले क्होर क्ल्योब्मैंइ म्रों क्ल्योसि डल्ल तिवामुँ, छलेन ङ्योए ह्रिबमैं क्रोंए सुँर सग्याँ-प्हुँग्या तब्मुँ।”
“चमैंए परमेश्वर खनिर मुँ?” बिसि अरू ह्रेंमैंइ तले बिए? क्हिए के लब्मैंए बग्दिबै कोए खी क्हिजीन् किंम् बिसि अरू ह्रेंमैंइ सेरिगे! ङिज्यै या म्रोंरिगे!
ओंसों ओंनोंबै छ्याब् आरेबै म्हिमैं सैवाबै सजैं क्हेमैंए फिर्न तरिगे बिसि ङए ताँ बिमिंब्मैं कुल्मिंब्मुँ। तोइ छ्याब् आरेबै हाबिल नेरो बेरेक्याहए च्ह जकरिया सैवाबै पापए सजैं क्हेमैंए फिर्न खब्मुँ। मन्दिर नेरो होम् पिंबै क्ल्ह्योए म्हाँजोर क्हेमैंइ जकरिया सैवाइ।
(ङ्योए फिर दुःख तम् बिबै ताँ परमेश्वरए छ्वेर छले बिइमुँ: “ओ परमेश्वर, क्हिए फिर ङिइ बिश्वास लबइले ङि त्हिंइतिमिन् सिब् धोंन् तल् त्हुम्, ङि सैबर होंबै क्युमैं धोंन् तइमुँ।”
सोंरो से आधा त्हिंइ समा चमैंए सिनुमैं ताँन् कुलर्बै म्हिमैंइ, ताँन् ह्युलर्बै म्हिमैंइ, ताँन् क्युइ पोंब्मैंइ नेरो ताँन् ह्रेंर्बै म्हिमैंइ ङ्ह्योरिगे बिसि च सिनुमैंलाइ छगोंर पाल् पिंरिब् आरे।
तलेबिस्याँ पृथ्बीर्बै म्हिमैंइ क्हिए पबित्र म्हिमैं नेरो क्हिए अगमबक्तामैं सैवासि को-कोन् लवाइ। छतसि चमैंए खि फोबर तोगो क्हिजी चमैंलाइ को थुँल् पिंइमुँ। चु चमैंइ योंल् त्हुबै सजैं ग।”
झाइले च च्हमिरिइ परमेश्वरए म्हिमैंए को नेरो येशूए ल्हागिर सिब्मैंए को थुँसि म्हेरब ङइ म्रोंइ। च म्रोंसि ङ प्लेटोयाइ।
अगमबक्तामैं नेरो परमेश्वरए म्हिमैं सैवाबै को च सहर तिगोंन् तल, छलेन पृथ्बीर म्हिमैंइ सैवाब्मैंए को या च सहरर्न मुँल।”