10 “चमैंए परमेश्वर खनिर मुँ?” बिसि अरू ह्रेंमैंइ तले बिए? क्हिए के लब्मैंए बग्दिबै कोए खी क्हिजीन् किंम् बिसि अरू ह्रेंमैंइ सेरिगे! ङिज्यै या म्रोंरिगे!
“चमैंए परमेश्वर खनिर मुँ?” बिसि अरू ह्रेंमैंइ तले बिमुँ?
ङए ह्रिबमैंर सेलाँइ थोसि घा तब् धोंले ङए शत्तुरमैंइ ङलाइ प्ह्रम्, धै चमैंइ त्हिंइतिमिन् ङने बिरिम्, “क्हिए परमेश्वर खनिर मुँ?”
ओ ङए सो, क्हि तले आतोंल? धै ङए खों न्होंर क्हि तले च्हतर्ले आदेल? क्हिए आशा परमेश्वरने थेंन्; तलेबिस्याँ खी ङलाइ मुक्ति पिंबै परमेश्वर ग। छतसि ङ अझै खीलाइन थेब् लब्मुँ।
ङए मिग्लि त्हिंयाँ म्हुँइँस ङए चबै सै तइमुँ, छाब् म्रोंमा ङए शत्तुरमैंइ “क्हिए परमेश्वर खनिर मुँ?” बिसि खोंयोंन् बिलै ङलाइ प्ह्ररिम्।
सैं तोंदै धन्यबाद पिंबै म्हिमैंए चिब ङ तल। छतसि परमेश्वरए मिं क्वेबर ह्याबै ल्हें म्हिमैंने क्ह्रिसि ङइ चमैंलाइ परमेश्वरए धिंउँइँ बोब्रें लमल। चु ताँमैं मैंरिमा ङए सैं बेल्ले नम्।
छाब् म्रोंसि “ठिक के लब्मैंइ क्ह्रोंसेंन इनाम योब् मुँन; धै पृथ्बीर ठिक निसाफ लब परमेश्वर मुँन,” बिसि म्हिमैंइ बिब्मुँ।
याहवेहजी ठिक निसाफ लम् बिब ताँनइ सेइमुँ, दुष्टमैं बिस्याँ खेंमैंइ लबै केर खेंमैंन् फसेइमुँ। च्याँ तसि तिस्याँदे मैंन्
ओ याहवेह, क्हिजी आछ्याँबै के लब्मैंलाइ दण्ड पिंम्, ह्रोंसए ह्रिस उँइँन्!
ङइ क्हेमैंलाइ ङए म्हिमैं तल् पिंब्मुँ, धै ङ क्हेमैंए परमेश्वर तब्मुँ। मिश्रीमैंए कब्छैं तसि टिल् त्हुबइले क्हेमैंलाइ तेइ पखबै ङ याहवेह क्हेमैंए परमेश्वर ग बिसि क्हेमैंइ सेब्मुँ
ङइ मिश्र ह्युलर ह्रोंसए यो क्वेसि चमैंए म्हाँजोउँइँले इस्राएलीमैं तेइ पखब्मुँ। छलमा मिश्रीमैंइ ङ याहवेह मुँन बिसि सेब्मुँ।”
ओ ङए खोबै अलि-अङाँमैं, ह्रोंसए न्होह्रों लब्मैंने खोंयोंइ खि आकिंन्। चमैंलाइ परमेश्वरए ह्रिसर्न पिवाद्, तलेबिस्याँ “खि किंबै के ङल् ग, ङजीन् खि किंब्मुँ,” बिसि छ्वेर प्ह्रिइमुँ।
(ओ स्वर्ग, च सहर थुँयाब् म्रोंसि सैं तोंन्! ओ परमेश्वरए म्हिमैं, कुल्मिंबै चेला चिब्मैं नेरो अगमबक्तामैं क्हेमैं ताँन् सैं तोंन्। तलेबिस्याँ च सहरइ क्हेमैं बेल्ले दुःख पिंल, छतसि परमेश्वरजी चलाइ नास लवाइ।)