7 छले चमैंइ परमेश्वरए फिर भर थेंमल, धै खीजी लबै केमैं आम्लेमल, धै खीए ताँमैं ङिंमल।
ओ ङए सो, याहवेहए मिं क्वेद्; धै खीजी लबै छ्याँबै केमैं आम्लेद्।
खीजी लबै निसाफमैं चमैंइ ङिंरिगे, धै खीए ठिममैं म्हाँदिरिगे बिसिन् चु ताँन् तब् ग। याहवेहए मिं थेब् लद्!
ओ खीए के लबै म्हि अब्रहामए सन्तानमैं ओ खीजी त्हाँबै याकूबए सन्तानमैं,
याकूबए परमेश्वरजी ल्होमिंबै म्हिइ आशिक योंम्, ह्रोंसए याहवेह परमेश्वरने चइ आशा लम्।
थेब् प्हैंब्मैं ङाँइ आङ्ह्योब, धै स्योलिबै देवतामैं ङाँइ ल्हैदिब्मैंने आत्हुँब, याहवेहए फिर्न भर थेंब, छाबै म्हिइ आशिक योंब्मुँ। 1
छतसि ओ ङए सो, परमेश्वरर मत्त्रे भों न्हद्; ङए आशा खीजीन् पूरा लमिंम्।
“चइ ङने म्हाँया लबइले ङइ चए दुःखउँइँले फ्रेमिंब्मुँ, चइ ङए मिं किंइमुँ, छतसि ङइ चए रक्षा लब्मुँ।
झाइले परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंसि क्हें लुँसि छ बिइ, “चु क्हें क्हेमैंए ल्हागिर ङए ज्यु ग। ङलाइ मैंबै ल्हागिर चब्रें लद्।”
क्हेमैंइ ख्रीष्टउँइँले परमेश्वरए फिर बिश्वास लइ। परमेश्वरजी ख्रीष्टलाइ सिबउँइँले धबै सोगों लमिंसि बेल्ले थेबै मान पिंइ, छतसि क्हेमैंइ परमेश्वरए फिर बिश्वास नेरो आशा थेंल् खाँइ।
ङ्योइ क्ह्रोसेंन्लेन् परमेश्वरलाइ म्हाँया लम् बिस्याँ खीजी बिबै ताँमैं ङ्योइ ङिंम्। धै खीए ताँ म्हाँदिबर ङ्योलाइ ल्हें गारो आरे।
दिलेया परमेश्वरए म्हिमैं बिस्याँ आङ्हिंन्ले ढुक्क तसि बिश्वासर भोंब तल् त्हुम्।