7 “प्रभुजी ङ्योलाइ युगुर्लै वाथेंम् रो वा? खीजी धबै खोंयोंइ ङ्योए फिर ल्हयो आख रो वा?
च थुरलैया क्हुररिब् आरे तलेबिस्याँ याहवेहजी ह्रोंसए योइन चए यो क्हासि क्हुरल् पिंरिब् आरे।
याहवेहजी खोबै ख्रो पिंन्, धै खीए फिर्न भर थेंन्।
दिलेया क्हिजी ङिलाइ पिवासि ङिए सेनामैं आल्होमिंबइले ङि कुरल् त्हुइमुँ।
ओ परमेश्वर, क्हिजी तले ङिलाइ युगुर्लै पिवाल? ङि क्हिए खर्गर्बै क्युमैं ग। क्हिए ह्रिस तले ङिए फिर मि धोंले लुँइमुँ?
ओ याहवेह, खोंयों समा? क्हि खोंयोंइन ङिने ह्रिस खरिब्मा? क्हिए ह्रिस मि धोंले खोंयों समा लुँरिमुँ?
ओ याहवेह, ह्रोंसए ह्युलए फिर क्हिजी ल्हयो उँइँमिंइ; याकूबए सन्तानमैंए सुख शान्ति क्हिजी एमिंइ।
ङिने बालु क्हि खोंयोंइन ह्रिस खरिम्मा? पुस्ता-पुसता समा ङिने बालु ह्रिस खरिम्मा?
दिलेया छ्युगु फोसि त्हाँबै ह्रोंसए म्हिलाइ ह्रिस खसि क्हिजी पिवाइमुँ, धै तो धोंइ आङ्हाँइमुँ।
ओ याहवेह, ह्रोंसलाइ युगुर्लै लोथेंब्मुँ? क्हिए ह्रिस खोंयों समा मि धोंले लुँरिब्मुँ?