2 दुःख योंबै त्हेर ङइ प्रभु म्हैम्; ङइ आनारल्ले म्हुँइँस तिमिंन् ङए यो स्योंइ; परमेश्वरजी आल्होमिंन् समा ङ छिं आङ्हाँ।
च स्वर्गदूतइ बिइ, “क्हिइ परमेश्वर नेरो म्हिमैंने नेसि ट्होल् खाँइ। छतसि तारे क्हिए मिं याकूब आङिं, इस्रायल तब्मुँ।”
चए च्ह-च्हमिमैं ताँनइ आबाए सैं क्होमिंल् म्हैइ। दिलेया आबाए सैं क्होल् आङिं। छतसि आबाइ योसेफए ल्हागिर शोक लसि “ङ शोक लसिन् ङए च्ह ङाँर क्रोंर ह्याम्,” बिइ।
ङए सैंरै आमैंबै दुःखमैं ङए फिर तखमा ङइ याहवेहने ग्वार ह्रिइ, छले ल्होमिंन् बिसि ङए परमेश्वरलाइ हुइमा खीजी ह्रोंसए टिबै क्ल्हयोउँइँले ङए ताँ थेमिंइ।
धै दुःख तबै त्हेर ङने ग्वार ह्रिद्; ङइ क्हि दुःखउँइँले फ्रेमिंब्मुँ, झाइले क्हिइ ङए मिं थेब् लब्मुँ।”
न्हाँगर, त्हिंयाँर, ङेसर, कति त्हेर्न बिलै ङए दुःखर ङइ खीने ग्वार ह्रिमा खीजी ङए ताँ थेब्मुँ।
रोबै क्ल्ह्योर ङइ क्हिलाइन मैंम्, धै म्हुँइँस तिमिंन् ङ क्हिलाइन मैंरिम्,
ङए दुःखए त्हिंइर ङ क्हिने ग्वार ह्रिमुँ, तलेबिस्याँ क्हिजी ज्वाफ पिंब्मुँ।
म्हि सोदा ङ्हाँबै सैंइ च नरिबै त्हेर आश् पिंम्, दिलेया च सैं आरेस्याँ सोबै आशा म्हयाम्।
मरियमए सैं क्होमिंबर धिंर खागु तबै यहूदीमैंइ मरियम आतुरले ह्याब् म्रोंसि, “च छगोंर क्रोबर ह्याइ उ?” ङ्हाँसि चमैं चए लिलि ह्याइ।
येशू ह्युलर मुँमा खीलाइ सिबउँइँले सोगों लमिंल् खाँबै परमेश्वरने बेल्ले क्रोदै थेबै कैले प्राथना लइ। खीजी छले सैं न्होंउँइँले यो छ्युँ लसि प्राथना लबइले परमेश्वरजी खीए प्राथना थेमिंइ।