7 दिलेया ओ याहवेह, क्हिने मत्त्रे ङ्हिल् त्हुब मुँ! क्हि ह्रिस खमा क्हिए उँइँर खाब् राल् खाँमुँ?
ओ याहवेह, म्हिमैंइ लबै पापए हिसाब क्हिजी थेंइ बिस्याँ, ओ प्रभु, क्हिए उँइँर खाब् राल् खामुँ?
च्हलाइ मान लसि फ्योद्, छ आलस्याँ खी ह्रिस खब्मुँ, धै क्हेमैं घ्याँर्न सिब्मुँ, तलेबिस्याँ खी युनन् ह्रिस खम्। खीए प्हलेर ग्वार ह्रिबर ह्याब्मैंइ आशिक योंब्मुँ।
स्वर्गदूतमैं च्होंबै क्ल्ह्योर परमेश्वरने बेल्ले ङ्हिंल् त्हुम्, धै खीए खागु मुँब्मैंइ खीए मान लल् त्हुम्।
क्हिए ह्रिस कति ल्हें मुँ बिसि खाबइ क्होइमुँ? क्हिए थेबै ह्रिस क्हिलाइ लल् त्हुबै मान धों तब् ग।
झाइले मोशा नेरो इस्राएलीमैंइ याहवेहए ल्हागिर चु क्वे प्रिंइ: “ङ याहवेहए ल्हागिर क्वे प्रिंब्मुँ, तलेबिस्याँ खीजी थेबै लडें लसि ट्होइमुँ। खीजी घोडा नेरो चए फिर क्रेब्मैं मा ङ्युँइर (समुन्द्रर) भ्योंमिंइमुँ।
“खीजी फारोए रथमैं नेरो चए सिपाइमैं या मा ङ्युँइर भ्योंमिंइमुँ। फारोए धाँसे थेबै चिबनाँब्मैं ओल्ग्या मा ङ्युँइर (समुद्रर) प्ल्हुँयाइ।
“क्हिए ज्यु सैल् खाँब्मैंने आङ्हिंन्, तलेबिस्याँ चमैंइ क्हिए प्ल्ह सैल् आखाँ। बरु प्ल्ह नेरो ज्यु ङ्हिंन-ङ्हिंन् नर्गर भ्योंवासि नास लल् खाँबै परमेश्वर म्रोंसि ङ्हिंन्।
क्हेमैंइ छाबै ताँ क्होसे या अझै प्रभुलाइ ह्रिस खल् लब् वा? प्रभु भन्दा ङ्यो भोंब मुँ ङ्हाँइमुँ वा?
चइ थेबै कैले बिइ, “परमेश्वरने ङ्हिंन्, धै खीए मिं क्वेद्। तलेबिस्याँ खीजी म्हिमैंलाइ निसाफ लबै त्हे तखइमुँ। स्वर्ग, पृथ्बी, मा ङ्युँइ नेरो क्युए मुल्मैं बनेबै परमेश्वरलाइ पद्खु तसि फ्योद्।”
ओ प्रभु, क्हि म्रोंसि ताँन् म्हिमैं ङ्हिंल् त्हुम्, धै ताँन् म्हिमैंइ क्हिए मान लल् त्हुम्, तलेबिस्याँ क्हि मत्त्रे पबित्र परमेश्वर ग। ताँन् ह्रेंमैं क्हि ङाँर खसि क्हिलाइ फ्योब्मुँ, तलेबिस्याँ क्हिजी ठिक निसाफ लम् बिसि ताँनइ म्रोंल् खाँइमुँ।”