22 ओ परमेश्वर, रेत्ति, क्हिजी लबै केमैं आगुइ न्होह्रों लल् आपिंन्; आमादुमैंइ त्हिंतिमिन् क्हिलाइन प्ह्ररिमुँ, छतसि मैंन्!
ङए निसाफ लबै ल्हागिर रेमिंन्, ओ थेबै प्रभु, ङए परमेश्वर, ङए ल्हागिर नेमिंन्!
आमादुमैंइ ह्रोंसए सैंर “परमेश्वर आरे!” बिमुँ। चमैंइ आछ्याँबै केमैं लमुँ, चमैं छेरन् ङ्हाँन् तब्मैं मुँ; छ्याँबै के लब्मैं खाबै आरे।
ओ याहवेह, शत्तुरमैंइ क्हिलाइ खैले प्ह्रइमुँ, धै मुर्ख म्हिमैंइ क्हिए मिंलाइ स्यारइमुँ बिसि मैंमिंन्।