7 चमैंए सारो सैंउँइँले दुष्ट केमैं खम्; चमैंए सैंइ खोंयोंन् बिलै आछ्याँब ताँ मैंरिम्।
झाइले म्रुँइ हामानने बिइ, “च चाँदि क्हिनेन् थेंन्, धै चु ह्रें या क्हिए योर्न पिंमुँ। क्हिइ तो लदा ङ्हाँमुँ, चन् लद्।”
चमैंए खों सारो मुँ, चमैंइ खाबलाज्यै या दयाम्हाँया आल। दिलेया ङए सैं बिस्याँ क्हिए ठिमर्बै ताँमैंर्न तोंरिम्।
चमैंए सैंर दयाम्हाँया तोइ आरे, दिलेया चमैं बेल्ले थेब् प्हैंसि पोंम्।
ओ याहवेह, च म्हिमैंइ चु ह्युलर्बै सै मत्त्रे म्हैम्, क्हिए योजी च म्हिमैं ङाँइँले ङ जोगेमिंन्। क्हिजी खोबै म्हिमैंलाइ बिस्याँ, क्हिजी चल् पिंम्, चमैंए च्ह-च्हमिमैंए ल्हागिरै या तोन्दोंरि योल्ले-ख्युल्ले पिंमुँ, धै खेंमैंए प्हसेमैंए ल्हागिर चमैंइ ल्हें सै न्होर साँथेंइमुँ।
दुष्टमैं छाब तम्: चमैं खोंयोंइ न्हुँ आल, चमैंए सै न्होर ल्हें तरिम्।