17 चए मिं खोंयोंन् बिलै तरिगे, त्हिंयाँ धोंले चए बयन ल्हें समा तरिगे! ताँन् ह्रेंमैंइ चउँइँले आशिक योंरिगे, धै चमैंइ चए मिं थेब् लरिगे।
क्हिए फिर आशिक पिंब्मैंलाइ ङइ आशिक पिंब्मुँ, क्हिए फिर सराप पिंब्मैंलाइ ङइ सराप पिंब्मुँ। क्हिउँइँलेन् पृथ्बीर्बै ताँन् म्हिमैंइ आशिक योंब्मुँ।”
ङए ताँ क्हिइ ङिंइ। छतसि क्हिए सन्तानउँइँले ह्युलर्बै ताँन् ह्रेंमैंइ आशिक योंब्मुँ।”
तलेबिस्याँ म्रुँइ याहवेहए फिर भर थेंम्, ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया चए फिर मुँबइले च खोंयोंइ ङ्हिंल् त्हुरिब् आरे।
लिउँइँबै पुस्त-पुस्त समा क्हिए मिं मैंरिब लमिंब्मुँ; छतसि अरू ह्रेंमैंइ खोंयोंन् बिलै क्हिए मिं थेब् लब्मुँ।
मुर लयाँ भर लल् खाँबै साक्षि तरिब् धोंले दाऊदए राजगद्दि ङइ खोंयोंन् बिलै थेंमिंब्मुँ,’ बिसि
परमेश्वरजी मोशाने चु ताँ या बिइ, “इस्राएलीमैंने बिद्, ‘याहवेह, क्हेमैंए खेमैं माँमैंए परमेश्वर अथवा अब्राहाम, इसहाक नेरो याकूबए परमेश्वरजी ङ क्हेमैं ङाँर कुलब् ग।’ ङए मिं खोंयोंन् बिलै याहवेह (अथवा ङ ङन् ग) बिब् तरिब्मुँ, धै ताँन् पुस्ता समा ङए मिंन् छले मैंरिगे।”
चइ च्ह घ्रि फिब्मुँ। क्हिइ खीए मिं येशू थेंब्मुँ। तलेबिस्याँ खीजी ह्रोंसए म्हिमैंलाइ चमैंए पापउँइँले जोगेमिंब्मुँ।”
“ङ्ह्योद्! कन्ये घ्रिइ प्हसे नोसि च्ह घ्रि फिब्मुँ। धै म्हिमैंइ खीए मिं इम्मानुएल थेंब्मुँ” इम्मानुएल बिब परमेश्वर ङ्योने टिमुँ बिब् ग।
तलेबिस्याँ ङ धों तबै आह्र आसेबै ह्रोंसए केब्स्योए फिर खीजी ल्हयो खसि ङ्ह्योइमुँ, तारे पिरु ताँन् म्हिमैंइ ङने ‘ङ्हो सब् मुँन,’ बिब्मुँ।
क्हेमैंइ ङो सेबै चु सबै म्हिइ येशूए मिंए फिर बिश्वास लबइले खीजी चुलाइ भोंब् लमिंइ। धै क्हेमैं ताँनए उँइँरि छेनाले सल् लमिंइ।
परमेश्वरजी अब्राहामने पिंबै आशिक येशू ख्रीष्टउँइँले अरू ह्रेंमैंज्यै या योंरिगे धै खीजी बाछा फैसि पिंम् बिबै पबित्र प्ल्ह ङ्योए बिश्वासउँइँले ङ्योइ योंरिगे बिसि ख्रीष्टजी सै फोसि ङ्योलाइ खामिंइ।
ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए परमेश्वर नेरो आबाए मिं थेब् तरिगे! खीजी ङ्योलाइ ख्रीष्टने घ्रिन् लमिंसि पबित्र प्ल्हउँइँले योंबै स्वर्गर्बै ताँन् आशिकमैं पिंइमुँ।
छतसि ङ च्हि तुँसि परमेश्वर आबालाइ फ्योम्।
छतसि स्वर्गरि, पृथ्बी फिर नेरो पृथ्बी न्होंरि मुँबै ताँन् सो प्ह्याबै सैमैंइ येशूए मिंर च्हि तुँल् त्हुब्मुँ।
ङिइ क्हेमैंए ल्हागिर प्राथना लमा ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए आबा परमेश्वरलाइ खोंयोंइ या धन्यबाद पिंम्।
ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए आबालाइ ङ्योइ धन्यबाद पिंल् त्हुम्! तलेबिस्याँ खीए शक्तिजी येशू ख्रीष्टलाइ सिबउँइँले धबै सोगों लमिंबइले ङ्योइ छारा छ्ह योंइ। छतसि ङ्योइ खोंयोंन् बिलै परमेश्वरने टिल् योंबै क्ह्रोंसेंन्बै आशा योंइमुँ।
ओ प्रभु, क्हि म्रोंसि ताँन् म्हिमैं ङ्हिंल् त्हुम्, धै ताँन् म्हिमैंइ क्हिए मान लल् त्हुम्, तलेबिस्याँ क्हि मत्त्रे पबित्र परमेश्वर ग। ताँन् ह्रेंमैं क्हि ङाँर खसि क्हिलाइ फ्योब्मुँ, तलेबिस्याँ क्हिजी ठिक निसाफ लम् बिसि ताँनइ म्रोंल् खाँइमुँ।”