18 ओ परमेश्वर, चु पुस्ता नेरो लिउँइँ खबै ताँन् पुस्तामैंने क्हिजी लबै शक्ति मुँबै केमैं आबिन् समा ङ खेब् तसि ङए क्र सारयामैं या ङलाइ आपिद्।
इसहाक खेब् तयाल। छतसि चइ मि छेनाले म्रोंल् आखाँमल। तिगें इसहाकइ ह्रोंसए च्ह थेब एसाव हुइसि बिइ, “ओ ङए च्ह।” चइ बिइ, “होइ आबा! क्हिए ल्हागिर ङइ तो लदु?”
तिंयाँ समा आफिबै म्हिमैंलाज्यै या चमैंइ खीजी लबै ठिक केमैंए बारेर बिमिंब्मुँ।
छ लस्याँ “खोंयोंन् बिलै तरिबै ङ्योए परमेश्वर खीन् ग, धै खीजीन् ङ्योलाइ खोंयोंन् बिलै डोरेब्मुँ,” बिसि क्हेमैंइ लिउँइँबै पुस्ताने बिल् खाँब्मुँ।
खेब् तबै त्हेर ङलाइ आपिदु, ङए भों नुयामा ङलाइ आवाथेंन्।
चु ताँमैं ङ्योइ ह्रोंसए प्हसेमैंउँइँले लोइरि थेंरिब् आरे, दिलेया तारे खबै पुस्तमैंने याहवेहजी लबै औदिबै केमैं नेरो खीए भोंए बारेर धै खीजी लबै प्लेटोयान् तबै केमैंए बयन ङ्योइ लब्मुँ।
तलेबिस्याँ लिउँइँबै पुस्तामैंइ चु ताँ ह्ररिगे, धै अझै तोगो समा आफिबै कोलो ओंलामैंइ चु ताँ सेरिगे, धै चमैंइ ह्रोंसए सन्तानमैंने या चु ताँ बिरिगे।
च चाड म्हादिबै त्हिंर ‘मिश्रउँइँले त्होंइ खमा याहवेहजी ङए ल्हागिर लमिंबै केमैं मैंबै ल्हागिर चु चाड म्हाँदिब् ग,’ बिसि क्हेमैंइ ह्रोंसए च्हमैंने बिद्।
चु ताँ दाऊदइ ह्रोंसए बारेर बिब आङिं, तलेबिस्याँ दाऊदइ ह्रोंसए पलोर परमेश्वरजी बिब् धोंलेन् के लसि सिइ। धै चए खेमैंने बालु पावाइ, धै चए ज्यु क्राँयाइ।