2 क्हिजी आजोगेमिंस्याँ चमैंइ सिंहइ धोंले ङ रुएवाब्मुँ, धै ङलाइ फ्रेमिंबै म्हि खाबै आरेमा चमैंइ ङ कुदु-कुदु लवाब्मुँ।
झ्याडिए न्होंर लोसि पैंरिबै सिंह धोंले, ल्होबै म्हि खाबै आरेब्मैं क्हाबर च क्होइ टिम्, ल्होबै म्हिमैं खाबै आरेब्मैंलाइ चइ ह्रोंसए जालर चैं बोम्।
ङ ग्वार योंबर याहवेहए प्हलेर्न खमुँ; छतसि “नमे धोंले ह्रोंसए कोंर प्हुर ह्याद्, बिसि क्हेमैंइ खैले ङने बिल् खाँमुँ,
ओ परमेश्वर, ङ जोगेमिंन्, तलेबिस्याँ ङ क्हिए प्हलेर ग्वार योंबर खइमुँ।
फो ख्रेंसि चबै सै म्हैप्रबै सिंह धोंन् चमैं तइमुँ, थेबै सिंह धोंले चमैं क्ह्वेइ टिइमुँ।
फो ख्रेंसि ङ्हेदै ह्वाखबै सिंहमैं धोंले ङए न्होह्रों लबै ल्हागिर चमैंइ सुँ आँ लम्।
ङइ ग्वार ह्रिमा न्ह तोमिंनु; युनन् ङ जोगेमिंनु! क्हि ङए रक्षा लबै पारा तमिंन्, ङलाइ जोगेबै भोंबै किल्ला तमिंन्!
दिलेया ङए फिर दुःख तमा चमैं निस्योदै ङए बिरोधर खागु तइ; ङइ थाइ आसेल्ले ङए न्होह्रों लबर चमैं खागु तइ। चमैंइ खोंयोंइन ङए बिरोधर आछ्याँबै ताँमैंन् लरिइ।
“ओ परमेश्वरलाइ आमैंब्मैं, छेनाले मैंन्। आमैंस्याँ ङइ क्हि कुदु-कुदु लवाब्मुँ, क्हिलाइ फ्रेमिंब खाबै तरिब् आरे!
आछ्याँबै के लबै दुष्टमैंउँइँले ङ फ्रेमिंन्, ङलाइ सैल् म्हैबै म्हिमैंउँइँले ङ जोगेमिंन्।
म्रुँ ह्रिस खब सिंह ङ्हेब् धों तब् ग, दिलेया म्रुँइ ल्हयो खस्याँ छिर्बै शीत धों तम्।
ताँन् म्हिमैंइ प्रभुए ताँ थेल् योंरिगे बिसि प्रभु ङए ङाँर रायुइ, धै खीए ताँ बिबै ल्हागिर ङलाइ भों पिंइ। छतसि ङ सिंहए सुँउँइँले स्योरसि खल् खाँइ।
बरु न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए शत्तुर दियाबलस बिबै दुष्ट खाबलाइ सैसि चब् ङ्हे बिसि सिंह धोंले बेल्ले थेबै कै तेदै स्युर प्रम्।