4 तोन् तोर्न ङलाइ आखोब्मैं ङए क्रप्होमैं भन्दा ल्हें मुँ; तोन् तोर्न ङए शत्तुरमैं ल्हें मुँ; चमैंइ ङ सैल् म्हैम्। ङइ आलुडिबै सैमैं या चमैंइ खैले बिलेया पिंन् बिम्।
तोन् तोर्न ङए बिरोध लबै शत्तुरमैं ङ म्रोंसि सैं तोंल् आयोंरिगे, धै तोन् तोर्न ङलाइ हेल् लब्मैंइ मि स्युरसि ङलाइ प्ह्रल् आयोंरिगे।
तलेबिस्याँ ङए फिर ल्हें दुःख तइमुँ; ङइ लबै आछ्याँबै केमैंइ लमा ङ क्र ओलै आखाँन् तयाइमुँ; क्रप्हो भन्दा ल्हें दु:खमैं ङए फिर तबइले ङइ मि या छेन्ले आम्रों; छतसि ङए सैं बेल्ले च्योंयाइमुँ।
ङ्ह्योद्! ङलाइ सैबर चमैं ह्रेसि टिइमुँ; चमैं ङए बिरोधर रासि “खैले चलाइ सैल् योंब् ङ्हे?” बिसि ङलाइ च्ह्याइ टिइमुँ। दिलेया ओ याहवेह, ङइ तोइ अपराध, तोइ पाप आलइमुँ,
न्हुँइ लमा ङए मि आचारब् तइमुँ; ङए शत्तुरमैंइ दुःख पिंबइले ङ छेनाले म्रोंल् आखाँब् तइमुँ।
दिलेया छ्वेर प्ह्रिथेंबै चु ताँ पूरा तबर छ तब् ग, ‘चमैंइ तोनतोर्न ङलाइ हेल लइ बिसि चर प्ह्रिथेंइमुँ।’
तलेबिस्याँ ङ्यो ख्रीष्टउँइँले ठिक ठर्दिरिगे बिसि तोइ पाप आरेबै येशू ख्रीष्टलाइ परमेश्वरजी ङ्योइ लबै पापए ति नोल् पिंइ।
खीजी तोइ पाप आल, खीजी खोंयोंइ या स्योर आते।
ङ्यो पापए ल्हागिर सिसि आछ्याँबै के लब् पिसि छ्याँबै के लदै छ्ह थोरिगे बिसि ङ्योइ लबै पापए सजैं खीए ज्युर नोसि ख्रीष्ट क्रूसर सिमिंइ। खीजी चबै चोटउँइँलेन् क्हेमैं सयाइमुँ।
तलेबिस्याँ ङ्योलाइ परमेश्वर ङाँर बोबर ख्रीष्टै या पापिमैंए ल्हागिर तिल सिमिंइ। पापिमैंए ल्हागिर खीजी दु:ख योंइ। दिलेया म्हिमैंइ खीलाइ सैवालेया प्ल्हए शक्तिजी खीलाइ सोगों लमिंइ।