3 ल्होमिंन् बिसि ओरन-ओरन ङ नारइमुँ; ङए म्लोंगो कारयाइमुँ। ङए परमेश्वरए घ्याँ ङ्ह्योन-ङ्ह्योन् ङए मि छेनाले म्रोंल् आखाँब् तइमुँ।
क्हिजी खोंयों जोगेमिंब् ङ्हे? धै क्हिजी फैबै क्ह्रोंसेंन्बै बाछा खोंयों पिंब् ङ्हे? बिसि ङए मि छेन्ले आम्रोंब् तल् खाँइमुँ;
क्हिजी फैबै बाछाए ताँ मैंन-मैंन् ङए मि छेन्ले आम्रोंब् तल् खाँइमुँ; “खोंयों क्हिजी ङए सैं क्होमिंमुँ?”
भों नुयासि ङ तियाबै पु धोंन् तयाइमुँ, ङए ले ताइ ह्रेंयाइमुँ, सियारिगे बिसि क्हिजी ङ त्हुलर भ्योंथेंइमुँ।
ओ ङए परमेश्वर, ङइ त्हिंइ ह्रोंसे क्हिए मिंन् किंइमुँ, म्हुँइँस ह्रोंसे या क्हिनेन् ग्वार ह्रिइमुँ छान् ललेया ङ छिं आङ्हाँइमुँ।
ङइ स्योर आतेइमुँ, ङइ लबै छ्याँब आछ्याँबै केमैं ताँन् ङइ क्हिनेन् बिइमुँ। छतसि ङलाइ जोगेमिंन्, तलेबिस्याँ ङइ क्हिए फिर्न आशा थेंइमुँ।
“तारे ओ याहवेह, ङइ तोए ल्हागिर पैंले? ङए आशा क्हिनेन् मुँ।
खीजी खीए मिंलाइ थेब् लबै ल्हागिर छारा क्वे घ्रि ङए सुँर थेंमिंइ, छतसि ङ्योए परमेश्वरए मिं थेब् लबै क्वे ङइ प्रिंइ, छाब् म्रोंसि म्हिमैं हार म्हाँदिसि ङ्हिंब्मुँ, धै याहवेहए फिर्न चमैंइ भर थेंब्मुँ।
ङ क्रोसि तोइ लल् आखाँब् तइमुँ; म्हुँइँस ह्रोंसे ङ क्रो-क्रोइ ङए क्ह्ल्यो प्हाँइमुँ, धै ङए मिग्लिइ ङए क्रेगु या प्हाँइमुँ।
ङए चबै सैर चमैंइ काँ झोंइ, धै ङ क्यु पिमा चमैंइ ङलाइ प्हा क्युँ पिंइ।
क्हिए ह्रिसइ ङलाइ प्लेथेंइमुँ, धै क्हिजी ह्रोंसए ह्रिसइ ङलाइ दु:ख पिंइमुँ। तिस्याँदे मैंन्
च लिउँइँ येशूजी तारे ताँन् के लल् खाँइ बिब् सेसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिबै ताँ पूरा तरिगे बिसि “ङ क्यु पिइ,” बिइ।
येशू ह्युलर मुँमा खीलाइ सिबउँइँले सोगों लमिंल् खाँबै परमेश्वरने बेल्ले क्रोदै थेबै कैले प्राथना लइ। खीजी छले सैं न्होंउँइँले यो छ्युँ लसि प्राथना लबइले परमेश्वरजी खीए प्राथना थेमिंइ।