28 छ्ह योंब्मैंए मिं प्ह्रिथेंबै कितबउँइँले चमैंए मिं मेटियारिगे; धै ठिक के लब्मैंने बालु चमैंए मिं आप्ह्रिरिगे।
दिलेया क्हेमैंइ बिब मोंमैंइ ङिंना बिसि सैं आतोंन्, बरु परमेश्वरजी क्हेमैंए मिं स्वर्गर प्ह्रिथेंइमुँ बिसि सैं तोंन्।”
ओ ङइ भर लल् खाँबै ङए थु, ङ क्हिने बिमुँ: “च च्हमिरिमैंलासे या ल्होब्रें लद्।” तलेबिस्याँ सैं तोंबै ताँ म्हिमैंने बिप्रबै केर ङ, क्लेमेस नेरो अरू थुमैंने बालुन् चुमैंज्यै या बेल्ले के लइमुँ। चुमैंए मिं खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै कितबर मुँ।
स्वर्गर मिं दर्ता तबै च्ह थेब्मैंए ङाँर, ताँनए फिर छेनाले निसाफ लबै परमेश्वर ङाँर नेरो पबित्र लमिंबै ठिक के लब्मैंए प्ल्हए ङाँर क्हेमैं खइमुँ।
पृथ्बीर टिब्मैं ताँनइ च खेदोलाइ फ्योब्मुँ, दिलेया खाब् म्हिमैंए मिं सैवाबै क्यु च्हजए कितबर ह्युल बनेब् भन्दा ओंसोंन् प्ह्रिल, चमैंइ च खेदोलाइ आफ्यो। छ्ह योंब्मैंए मिं क्यु च्हजए कितबर प्ह्रिल् खाँइमुँ।
छलेन चु कितबर मुँबै ताँमैं थोबै म्हिउँइँले छ्ह पिंबै सिधुँउँइँले चइ योंल् त्हुबै रोए भाग परमेश्वरजी थोवाब्मुँ, धै खीए पबित्र सहरर टिबै हग या प्हेंवाब्मुँ। छले च छ्ह पिंबै सिंधुँ नेरो परमेश्वरए पबित्र सहरए बारेर्बै ताँ चु कितबर प्ह्रिइमुँ।
“शैतान दुष्टए फिर ट्होगों तब्मैंलाइ ङइ फोस्रे ब्योंबै क्वें खिमिंब्मुँ। झाइले छ्ह योंब्मैंए मिं प्ह्रिथेंबै कितबउँइँले ङइ चए मिं मेटिरिब आरे। ङए आबाए उँइँर नेरो खीए स्वर्गदूतमैंए उँइँर ‘च ङल् ग’ बिसि ङइ ग्वाइ पिंब्मुँ।