27 चमैंइ लबै पापए हिसाब थेंन्; धै क्हिजी म्हिमैं जोगेमिंमा चमैं जोगेल् आयोंरिगे।
चए खेबाज्युइ लबै आछ्याँबै केमैं याहवेहजी मैंरिगे, धै चए आमाइ लबै पाप खोंयोंइ आमेटिरिगे!
छाबै म्हिमैंइन याहवेह ङाँइँले आशिक योंब्मुँ, धै चमैंलाइ जोगेमिंबै परमेश्वरजी चमैंलाइ ठिक ठर्दिमिंब्मुँ।
छतसि चमैं खेंमैंए सैंर मैंब् धोंले प्ररिगे बिसि चमैंए सैंर्बै इच्छार्न ङइ पिमिंइ।
दिलेया फारोइ प्हद्गोमैं सियाब म्रोंलेया याहवेहजी बिब् धोंलेन् चइ ह्रोंसए सैं सारो लसि मोशा नेरो हारूनए ताँ आथे।
छ तलेना चु लारै या फारोइ धबै सैं सारो लसि म्हिमैं ह्याल् आपिं।
दिलेया याहवेहजी फारोए सैं सारो लमिंइ, धै याहवेहजी मोशाने बिब् धोंले मोशा नेरो हारूनए ताँ चइ आथे।
घ्याँए रेर खीजी तुँबुए धुँ घ्रि म्रोंसि च धुँए ङाँर खमा च धुँर प्हो मत्त्रे म्रोंइ रो आयों। छतमा खीजी च धुँने बिइ, “तारे पिरु क्हिने खोंयोंइ रोमैं आरोरिगे।” छ बिबै तोदोंन् च धुँ ङ्योंलोंयाइ।
म्हिमैंइ परमेश्वरलाइ पिंल् त्हुबै मान आपिं, छतसि चमैंइ तो लदा ङ्हाँम् लरिगे बिसि पिवाइ।
छले परमेश्वरजी खीजी ल्हयो खदा ङ्हाँब्मैंए फिर ल्हयो खम्, धै सैं सारो लमिंदा ङ्हाँब्मैंलाइ खीजी सैं सारो लम्।
दिलेया यहूदीमैं परमेश्वरए उँइँरि ठिक ठर्दिबै ल्हागिर ठिमइ बिब् धोंलेन् लल् म्हैइ दिलेया लल् आखाँ।
अलेक्जेन्डर बिबै कुमालेइ ङलाइ बेल्ले दुःख पिंइ। प्रभुजी चलाइ चइ लबै के अनुसार्बै दण्ड पिंब्मुँ।