17 क्हिए लि ह्रोंसए केब्छैंउँइँले आलोमिंनु; तलेबिस्याँ ङए फिर थेबै दुःख तइ। छतसि युनन् ज्वाफ पिंन्।
ङए फिर दुःख तमा क्हिए लि ङ ङाँइँले आलोमिंन्! क्हिए न्ह ङ ङाँइ तोमिंन्; धै ङइ ग्वार ह्रिमा ङलाइ युनन् ज्वाफ पिंन्!
ओ याहवेह, खोंयों समा क्हिजी ङ म्लेमुँ? क्हिजी खोंयोंइन म्लेवाम्मा? क्हिजी ह्रोंसए लि ङने खोंयों समा लोरिम्?
ओ याहवेह, ङइ ग्वार ह्रिब युनन् थेमिंन्, ङए सैं खैता-खैता तइमुँ! ङने बालु क्हिए लि आलोमिंनु, आस्याँ ङ क्रोंर फेनेब्मैं धोंन् तब्मुँ।
ओ याहवेह, ङए शत्तुरमैंउँइँले ङ जोगेमिंनु! तलेबिस्याँ क्हिए प्हलेर्न ङ ग्वार योंबर खइमुँ!
तलेबिस्याँ आगुइ ह्रुगुदिसि दुःख योंबै म्हिलाइ खीजी ल्होमिंम्, हेलै या आल, खीजी ह्रोंसए मोंडा छाबै म्हिमैंउँइँले आलो, चइ ल्होमिन् बिसि ग्वार ह्रिमा खीजी थेम्।
ओ ङए मुक्ति पिंबै परमेश्वर! क्हिए मोंड ङ ङाँइँले आलोमिंन्, ह्रिस खमा क्हिए के लबै म्हिलाइ आस्योमिंन्। ङलाइ जोगेमिंबै परमेश्वर क्हि ग। छतसि ङलाइ आपिमिंन्।
ओ याहवेह, ङलाइ जोगेमिंबै सैं लमिंन्! ओ याहवेह, ङ ल्होबर युनन् युमिंन्!
ङि ङाँइले तले ह्रेंगो तल? ङि फिर तबै दुःख नेरो कष्ट तले म्लेल?
ङ दुःखर मुँबै त्हेर ङइ क्हिने लबै भकल पूरा लब्मुँ।
ओ परमेश्वर, ङलाइ युनन् जोगेमिंन्! ओ याहवेह, ङ ल्होबर युनन् युमिंन्!
छतमा खीजी चमैंने बिइ, “ङए सैंर थेबै शोक तसि सिब् धोंन् तइमुँ। क्हेमैं न्हरु आच्हुल्ले ङने बालुन् चुर्न टिद्।”
सों ह्राबै त्हेजरे येशू छ बिदै थेबै कैले ओरइ, “इलोइ, इलोइ, लामा सबखथनि?” (चुए अर्थ “ओ ङए परमेश्वर, ओ ङए परमेश्वर, क्हिजी ङलाइ तले पिवाल?”)