4 पृथ्बीर मुँबै तोंन्दोरि सैमैंइ क्हिए प्हले फ्योम्, चमैंइ क्हिलाइन थेब् लदै क्वे प्रिंम्, चमैंइ क्हिए मिं थेब् लदै क्वे प्रिंम्।” तिस्याँदे मैंन्
ओ ताँन् ह्रें-ह्रेंमैं, याहवेहए मिं थेब् लद्! ओ ताँन् म्हिमैं, खीए जय-जय लद्!
ह्युलर मुँबै ताँन् ह्रेंमैंइ क्हिलाइन मैंब्मुँ धै क्हि ङाँइँन तोखब्मुँ। ह्रें-ह्रेंर्बै म्हिमैं ताँनइ क्हिलाइन फ्योब्मुँ।
ओ ङिलाइ जोगेमिंबै परमेश्वर, क्हिजी ठिक के लमा थेब्-थेबै केमैंउँइँले ङिलाइ ज्वाफ पिंम्। पृथ्बीर्बै ताँन् साँदर टिबै ह्रेंमैं नेरो ह्रें-ह्रेंगोर्बै मा ङ्युँइए रेजरेबै ताँन म्हिमैंइ क्हिए फिर्न आशा थेंरिम्।
ओ प्रभु, क्हि म्रोंसि ताँन् म्हिमैं ङ्हिंल् त्हुम्, धै ताँन् म्हिमैंइ क्हिए मान लल् त्हुम्, तलेबिस्याँ क्हि मत्त्रे पबित्र परमेश्वर ग। ताँन् ह्रेंमैं क्हि ङाँर खसि क्हिलाइ फ्योब्मुँ, तलेबिस्याँ क्हिजी ठिक निसाफ लम् बिसि ताँनइ म्रोंल् खाँइमुँ।”