2 ओ प्राथना थेमिंबै परमेश्वर, क्हिए प्हलेर्न ताँन् म्हिमैं खब्मुँ।
दु:ख योंब्मैंइ लबै प्राथना खीजी थेब्मुँ; धै चमैंए प्राथना थेलेया आथेब् धों आल।
याहवेहए ताँन् म्हिमैंए उँइँर खीने लबै ङए भकलमैं ङ पूरा लब्मुँ।
याहवेहए ताँन् म्हिमैंए उँइँर, खीए मन्दिरर्बै ह्युमैंर,
ह्युलर मुँबै ताँन् ह्रेंमैंइ क्हिलाइन मैंब्मुँ धै क्हि ङाँइँन तोखब्मुँ। ह्रें-ह्रेंर्बै म्हिमैं ताँनइ क्हिलाइन फ्योब्मुँ।
ङ क्हिए मन्दिरर मिर ख्रोंसि पिंबै ख्रोमैं किंसि खब्मुँ; धै क्हिने लबै भकल पूरा लब्मुँ।
दिलेया परमेश्वरजी ङए ताँ खैलसे थेमिंइमुँ, खीजी ङए प्राथना छेनाले थेमिंइमुँ।
पृथ्बीर मुँबै तोंन्दोरि सैमैंइ क्हिए प्हले फ्योम्, चमैंइ क्हिलाइन थेब् लदै क्वे प्रिंम्, चमैंइ क्हिए मिं थेब् लदै क्वे प्रिंम्।” तिस्याँदे मैंन्
ओ प्रभु, क्हिजी बनेबै ताँन् ह्रें-ह्रेंमैं क्हिए उँइँर कुरब्मुँ, धै चमैंइ क्हिए मिं थेब् लब्मुँ।
झाइले ङलाइ कैंडो क्वेवामा ङइ ताँन् म्हिमैं ङ ङाँइन चैंब्मुँ।”
बिइ, ‘कर्नेलियस! परमेश्वरजी क्हिए प्राथना थेइमुँ, धै क्हिइ ङ्हाँदुमैंलाइ तो चैदिमु च पिंबै छ्याँबै केमैं या मैंइमुँ।
झाइले धाँसे लिउँबै स्वर्गदूतइ थुतुरु ह्रामा स्वर्गउँइँले थेबै कैमैंइ “ङ्योए याहवेह परमेश्वर नेरो खीजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्टजी पृथ्बीर्बै ग्याल्स लबै हग योंइमुँ। खीजी खोंयोंन् बिलै ग्याल्स लरिब्मुँ,” बिरिल।