3 ङए ल्हागिरि क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया छ्ह भन्दा थेब मुँ, छतसि ङए म्हदिइ क्हिए मिं थेब् लब्मुँ।
क्ह्रोंसेंन्ले क्हिजी चलाइ खोंयोंइ आखाँबै आशिक पिंइमुँ, धै क्हि चने तमिंबइले चए सैं खोंयोंन् बिलै तोंरिम्।
छतसि ङ तोइ आबिल्ले टिरिब् आरे, ङ क्हिलाइन थेब् लबै क्वेमैं प्रिंमुँ। ओ ङए याहवेह पारमेश्वर, ङ खोंयोंन् बिलै क्हिलाइन धन्यबाद पिंरिब्मुँ।
तलेबिस्याँ खी तिस्याँदे मत्त्रे ह्रिस खम्, दिलेया ङ्योए छ्ह तिगोंन् खीजी ल्हयो खरिम्। म्हुँइँस् तिमिंन् मिग्लि युलेया न्हाँगर बिस्याँ सैं तोंल् योंब्मुँ।
“ङिलाइ छ्याँबै सैमैं खाबइ उँइँल् खाँमुँ?” बिसि ल्हें म्हिइ ङ्योएरिइमुँ। ओ याहवेह, ङइ ग्वार ह्रिमा क्हिए लिर्बै ह्वे ङिए फिर चारमिंसि आशिक पिंन्।
क्हि खोंयोंन् बिलै तरिबै परमेश्वरने खोंयों त्होनेब् ङ्हे बिसि ङए सोइ क्हिलाइन म्हैरिमुँ।
ओ याहवेह, ङलाइ पोंल् ह्रब् लमिंन्, धै ङइ क्हिए मिंन् थेब् लब्मुँ।
ङए सुँइ खीने ग्वार ह्रिइ, धै ङए लेइ खीए मिं क्वेइ।
ओंसों ओंसों क्वे प्रिंब्मैं मुँ, चमैंए लिलि बाज ह्राब्मैं, चमैंए म्हाँजोर खैजरि ह्राबै छमिमैं मुँ।
ओ याहवेह, क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया थेब मुँ, छतसि ङ ज्वाफ पिंनु; क्हिजी थेबै ल्हयो खसि ङए वास्ता लमिंन्।
खीए उँइँर इजेत नेरो मान मुँ; खीए पबित्र क्ल्ह्यो म्रोंमा खी कति भोंब मुँ, कति छ्याँब् मुँ बिसि सेल् खाँम्।
मोशाइ यो छ्युँ लसि बिइ, “क्हिए चारबै ह्वे उँइँमिन्।”
छतसि ओ ङइ खोबै अलि-अङाँमैं, परमेश्वरजी ङ्योए फिर च्हौ थेबै ल्हयो लबइले ङ क्हेमैंने यो छ्युँ लमुँ: सोगों ख्रो धोंले ह्रों-ह्रोंसए ज्यु परमेश्वरलाइ पिंन्। छाबै ख्रो पबित्र नेरो परमेश्वरलाइ सैं तोंन् लबै क्ह्रोंसेंन्बै सेवा ग।
क्हेमैंइ क्होल् आखाँ उ बिसि ङइ क्होल्ले बिरिइमुँ। ओंसों क्हेमैंइ खैले ह्रोंसए यो प्हलेलाइ पापर च्होवाबै आछ्याँबै केमैं लल् पिंल। छलेन तारे पापर आच्होरिगे बिसि ह्रोंसए यो प्हले परमेश्वरए के लबै ल्हागिर पिंवाँन्।
तलेबिस्याँ खीजी क्हेमैं सै फोसि किंब् ग। छतसि ह्रोंसए ज्युज्यै या क्हेमैंइ परमेश्वरए मिं थेब् तबै के लद्।
ङए सैं ङ्हिरि तइमुँ। चु ङ्हिरोबै छ्ह पिसि ख्रीष्टने बालु टिब ङए थेबै सैं मुँ, ङए ल्हागिरि च ताँ बेल्ले छ्याँब तमल।
छतसि येशूए मिंउँइँले परमेश्वरए सैं तोंबै ख्रो खोंयोंन् बिलै ङ्योइ पिंरिले। “येशू ङए प्रभु ग,” बिब्मैंइ परमेश्वरए छ्याँबै बयन लदै पोंस्याँ, चुन् ङ्योइ परमेश्वरए मिंर पिंबै ख्रो धों तब् ग। छले ङ्योइ येशू ख्रीष्टन् प्रभु ग बिबन् परमेश्वरए सैं तोंन् लबै ख्रो ग।
ङइ खोबै थुमैं, ङ्यो तोगो परमेश्वरए प्हसेमैं ग। प्हँना लिउँइँ ङ्यो खै तम् बिसि तोगो बिल् आखाँ, दिलेया ङ्योइ चु ताँ घ्रि सेइमुँ: ख्रीष्ट युबै त्हिंइर खी खैब मुँ छाबन् खीलाइ ङ्योइ छेनाले म्रोंब्मुँ। छतसि च त्हेर ङ्यो या खी धोंन् तब्मुँ।