3 खोंयों समा क्हेमैंइ म्हिए न्होह्रों लरिमुँ? फुयाबै गारा नेरो आभोंबै बार धों तबै म्हिलाइ क्हेमैं ताँन् त्हुँसि क्र ओलै आखाँन् लब् वा?
याहवेहए फिर भर थेंब्मैं सियोन कों धों तम्, च कोंलाइ खाबज्यै लाल् आखाँ, खोंयोंन् बिलै तरिम्।
चमैंइ ह्रोंसए खोंर आछ्याँबै चाँजोमैं लम्, धै त्हिंइ ह्रोंसे नेबै के लम्।
ङइ याहवेह खोंयोंइन ङए ओंसों थेंइमुँ। ङए क्योलोउँइँ खी मुँ, छतसि ङ छाइ छुइ तरिब् आरे।
ङ याहवेहए मिं किंम्, खी मान लल् त्हुब मुँ, ङए शत्तुरमैंउँइँले खीजी ङ जोगेमिंब्मुँ।
चमैंइ क्हिए बिरोधर आछ्याँबै ताँमैं मैंलेया, धै ङो चुसि क्हिए न्होह्रों लल् म्हैले या चमैंए सैंर मैंब् धों तरिब् आरे।
ङलाइ सैल् म्हैब्मैंइ ङ सैबै ल्हागिर ङो चुम्; ङए न्होह्रों लल् म्हैब्मैंइ ङलाइ सैबै मत लम्। छले चमैं खोंयोंन् बिलै ङए बिरोधर जाल रोरिम्।
ओ म्हिमैं, खोंयों समा क्हेमैंइ ङए थेबै मिं वासि ङ फाफिन् लरिम्? खोंयों समा क्हेमैं केर आफेबै सैंमैं खोरिम् धै स्योलिबै देवतामैंए लिलि प्ररिम्? तिस्याँदे मैंन्
“खोंयों समा क्हेमैं अनिया लब्मैंए ख लरिमुँ? धै दुष्टमैं ङाँइन ल्हैदिरिमुँ?” बिइ। तिस्याँदे मैंन्
छतसि मोशा नेरो हारून फारो ङाँर ह्यासि चने बिइ, “हिब्रूमैंए याहवेह परमेश्वरजी क्हिने ‘खोंयों समा क्हि च्योंने तसि ङइ बिब् आङिं?’ बिइ। ‘ङए सेवा लरिगे बिसि ङए म्हिमैं ह्याल् पिंन्।
झाइले याहवेहजी मोशाने बिइ, “क्हेमैंइ खोंयों समा ङइ बिबै ताँमैं आङिं?
“ओ आमादुमैं, क्हेमैं खोंयों समा ज्ञान बुद्धिलाइ तो धोंइ आङ्हाँन्ले प्ररिमुँ? खोंयों समा आउलाइ प्ह्रबै ताँमैं लसि सैं तोंरिमुँ, ओ आमादुमैं, तले जा, क्हेमैंइ ज्ञान बुद्धिलाइ तो धोंइ आङ्हाँब?
ओ प्ल्हेगु, खोंयों समा क्हि रोरिमुँ? क्हि न्हरुउँइँले खोंयों छोरमुँ?
येशूजी खीए चेलामैंने बिइ, “क्हेमैंम् कति बिश्वास आरेबै आच्योबै म्हिमैं मुँन! ङ खोंयों समा क्हेमैंने टिल् त्हुम्? ङइ खोंयों समा क्हेमैंलाइ सैदिरिब् जा? खोइ च कोलो चुर ङ ङाँर पउ।”
अरू यहूदीमैंज्यै या सुँ घ्रिन तसि “चइ बिबै ताँ क्ह्रोंसेंन् ग!” बिइ।