5 क्हिजी म्हाँया लब्मैं दु:खउँइँले फ्रेमिंबर क्हिए क्योलो योजी ङि जोगेमिंन्, ङिए प्राथना ज्वाफ पिंन्!
चबै सैमैंए ल्हागिर दुःख लबर न्हाँगर्न रेब नेरो ङेसर क्हैल्ले रोबै या फाकर्न ग, तलेबिस्याँ खीजी म्हाँया लब्मैंलाइ, न्हरु पिंम्।
ओ प्रभु, ह्रोंसए शत्तुरमैंउँइँले जोगेबै ल्हागिर क्हिने ग्वार ह्रिखब्मैंलाइ क्हिजी ह्रोंसए क्योलो योइ जोगेमिंसि, क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँयाजी लबै प्लेटोयान् तबै केमैं उँइँमिंन्।
ङलाइ जोगेमिंबै ल्हागिर क्हिन् ङए ढाल तइमुँ। धै क्हिए क्योलो योजी ङ ल्होमिंइमुँ, ङलाइ थेब् लमिंबै ल्हागिर क्हि ह्रोंसन् कुरइमुँ।
याहवेहजी ह्रोंसजी त्हाँबै म्हिलाइ ल्होमिंमुँ। खीजी खीए पबित्र स्वर्गउँइँले ह्रोंसए क्योलो योर मुँबै जोगेमिंबै भोंउँइँले, ह्रोंसइ त्हाँबै म्हि जोगेमिंब्मुँ बिसि ङइ तोगो सेइमुँ।
“याहवेहजीन् जोगेमिंम् बिसि खीए फिर्न चइ भर लम्। च म्रोंसि याहवेह सैं तोंम्, छतसि खीजीन् चलाइ जोगेमिंरिगे,” बिसि चमैंइ ङलाइ प्ह्रम्।
परमेश्वरउँइँले मत्त्रे ङ्योइ ट्होल् खाँब्मुँ, तलेबिस्याँ ङ्योए शत्तुरमैं प्लेवाब खीन् ग।
क्हिजी ङए फिर ल्हें दुःखमैं खल् पिंइ, दिलेया क्हिजी ङ धबै सोगों लमिंब्मुँ, पृथ्बीए न्होंउँइँले क्हिजी ङ धबै कैंडो पखब्मुँ।
क्हिजी ह्रोंसए यो, ह्रोंसए क्योलो योइ तले तोइ लल् आपिंल? क्वें न्होंउँइँले यो ट्हुइदु धै चमैं नास लमिंन्!
दिलेया खीजी लबै थे-थेबै केमैंए बयन ङ खोंयोंन् बिले लब्मुँ; याकूबए परमेश्वरए मिं क्वेसि ङ क्वे प्रिंब्मुँ,
“ओ याहवेह, क्हिए क्योलो यो बेल्ले भोंब् मुँल। ओ याहवेह, क्हिए क्योलो योइ शत्तुरमैं त्हुला भुँ लवाइ।
पत्रुसइ छले ताँ लनालन् चारबै न्हाँम्स्योइ खेमैंलाइ हुवाइ। धै “चु ङइ खोबै च्ह ग। चु म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ। चइ बिबै ताँ छेनाले थेद्!” बिबै कै च न्हाँम्स्यो न्होंउँइँले थेइ।
झाइले “चु ङइ खोबै च्ह ग, चु म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ बिबै कै घ्रि स्वर्गउँइँले युइ।”