4 ओ याहवेह, ङ ङाँइ तोद्, ङ सिल् आपिंन्; खोंयोंइ आनुबै क्हिए म्हाँया ङए फिर मुँबइले ङ जोगेमिंन्।
“ओ याहवेह, ङए सो जोगेमिंन्!” बिसि ङइ याहवेहए मिंर प्राथना लइ।
ओ याहवेह, क्हिजी ङए सो कालाउँइँले फ्रेमिंइमुँ, ङए मिर मिग्लि युल् आपिंइमुँ, धै ङए प्हले थुरल् आपिंइमुँ।
स्योर तेबै म्हदे मुँबै म्हिमैंउँइँले, नेरो छलु म्हिलु लबै म्हिए लेउँइँले, ओ याहवेह, ङ जोगेमिंन्।
क्हिलाइ न्होह्रों लबै तोन्दोंरि सैमैंउँइँले याहवेहजी जोगेमिंब्मुँ; खीजी क्हिए सोए रक्षा लमिंब्मुँ।
खोंयों समा ङइ सैं न्होंरि दुःख सैदिल् त्हुब् जा? धै त्हिंइ ह्रोंसे ङइ कति न्हुँ लब? खोंयों समा ङए शत्तुरमैं ङए फिर ट्होगों तरिम्?
ओ याहवेह, रेत्ति, चमैंने नेसि ट्होमिंन्। क्हिए सेलाँइ च दुष्टमैंउँइँले ङ जोगेमिंन्।
सेलाँउँइँले ङ जोगेमिंन्, चु नगिमैंउँइँले ङ सिल् आपिंन्।
ओ याहवेह, ङए फ्रेंसिर्बै पापमैं नेरो ङइ लबै आछ्याँबै केमैं आमैंमिंन्; क्हि खोंयोंन् बिलै म्हाँया लबै परमेश्वर ग, छतसि ङलाइ आम्लेमिंन्, तलेबिस्याँ क्हिए सैं छ्याँब मुँ।
दिलेया, ओ याहवेह, ङ क्हिनेन् प्राथना लम्। क्हिजी तोक्दिबै त्हेर, ओ परमेश्वर, क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँयाइ लमा क्हिजी खैलेबिलै ङलाइ जोगेमिंम् बिसि ज्वाफ् पिंन्।
ओ परमेश्वर, खोंयों समा शत्तुरमैंइ क्हिलाइ प्ह्रब्मुँ? शत्तुरमैंइ खोंयोंइन क्हिए मिंलाइ स्याररिम्म?
ओ याहवेह, खोंयों समा? क्हि खोंयोंइन ङिने ह्रिस खरिब्मा? क्हिए ह्रिस मि धोंले खोंयों समा लुँरिमुँ?
ओ सेनामैंए परमेश्वर, ङि ङाँइ तोमिंन्! स्वर्गउँइँले क्युरु ङ्ह्योमिंन्, धै च अँगुरए धुँ छेनाले छैं लमिंन्।
तलेबिस्याँ ङए फिर क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया बेल्ले थेब मुँ; धै क्हिजी ङए सो क्रोंर्बै गैरु क्ल्ह्योउँइँले फ्रेमिंइमुँ।
अझै क्हि खोंयों समा ह्रिस खरिमुँ? ओ याहवेह, ह्रोंसए के लब्मैंए फिर ल्हयो खमिंन्!
ङ्योइ च्हौ थेबै दयाम्हाँया योंबइले परमेश्वरएलाइ धन्यबाद पिंसि खीए मिं बेल्ले थेब् लले। खीजी ङ्योलाइ खीए खोबै च्हने घ्रिन् लमिंसि आशिकमैं छलेन् पिंइमुँ।