3 ङ्ह्योद्! ङलाइ सैबर चमैं ह्रेसि टिइमुँ; चमैं ङए बिरोधर रासि “खैले चलाइ सैल् योंब् ङ्हे?” बिसि ङलाइ च्ह्याइ टिइमुँ। दिलेया ओ याहवेह, ङइ तोइ अपराध, तोइ पाप आलइमुँ,
चमैंइ ह्रोंसए खोंर आछ्याँबै चाँजोमैं लम्, धै त्हिंइ ह्रोंसे नेबै के लम्।
याहवेह नेरो खीजी छ्युगु फोसि त्हाँबै म्रुँए बिरोधर ह्युलर्बै म्रुँमैं राम्, धै चर्बै चिब्मैं खागु तसि खेंमैंए न्होंर मदो लसि
ङलाइ सैल् म्हैब्मैंइ ङ सैबै ल्हागिर ङो चुम्; ङए न्होह्रों लल् म्हैब्मैंइ ङलाइ सैबै मत लम्। छले चमैं खोंयोंन् बिलै ङए बिरोधर जाल रोरिम्।
ङइ आसेल्ले चमैंइ ङए बिरोधर आछ्याँबै चाँजो लम्; चमैंइ ङ प्रबै घ्याँ ङ्ह्योमुँ; ङ सैब् बिसि चमैं च्ह्याइ टिम्।
तोन् तोर्न ङलाइ आखोब्मैं ङए क्रप्होमैं भन्दा ल्हें मुँ; तोन् तोर्न ङए शत्तुरमैं ल्हें मुँ; चमैंइ ङ सैल् म्हैम्। ङइ आलुडिबै सैमैं या चमैंइ खैले बिलेया पिंन् बिम्।
म्हिमैंलाइ सैले बिसि दुष्ट म्हिमैं ताँ लप्रम्, दिलेया ठिक के लब्मैंइ पोंबै ताँइ चमैंलाइ जोगेमिंम्।
ठिक के लबै म्हिए धिंर न्होह्रों लबर लोइ टिबै दुष्ट म्हि धों आतद्; चने मुँबै सैमैं आलुडिड्;
दिलेया छ्वेर प्ह्रिथेंबै चु ताँ पूरा तबर छ तब् ग, ‘चमैंइ तोनतोर्न ङलाइ हेल लइ बिसि चर प्ह्रिथेंइमुँ।’
दिलेया क्हिइ चमैंए ताँ आङिंन्, तलेबिस्याँ चमैं न्होंर म्हि प्लिच्यु भन्दा ल्हेइ ‘च आसैन् समा ङि तोइ आच तोइ आथुँ!’ बिबै कसम चसि च सैबर क्ह्वेइ टिइमुँ। चमैंइ क्हिइ तो बिब् ङ्हे बिसि ह्रेरिइमुँ।”