9 पिंग्या मुँले कारयाब मुँलेया पुजु युनन् लुँसि क्हेमैंए भाँडोमैं लाब् भन्दा ओंसोंन् परमेश्वरजी दुष्ट म्हिमैं नास लवाब्मुँ।
दुष्ट म्हिमैंइ ङम् ङन् ग बिब् प्हैंसि ङ्हाँदु म्हिमैंलाइ ह्रुगुदिम्, चमैंइ लबै चाँजोर चमैंन् फसेरिगे!
चमैंइ लबै केमैं खोंयोंन् बिलै चमैंए सैंर मैंब् धोंन् तम्। चमैं थेब् प्हैंरिम्, छतसि क्हिए ठिममैं चमैंउँइँले ह्रेंगो तम्। चमैंइ ह्रोंसए ताँन् शत्तुरमैं प्ह्रम्।
चमैंइ क्वेमैंइ धोंले ङ म्होरखइ, दिलेया पुजुए झ्याँगर लुँब् धोंले चमैं तिस्यार्न सियाइ। याहवेहए शक्तिउँइँले ङइ चमैं सैवाइ!
दिलेया ओ परमेश्वर, क्हिजी दुष्टमैं नास तबै होंल्दोंर भ्योंवाब्मुँ; म्हि सैब्मैं नेरो छलु म्हिलु लब्मैं आधा बैंसर्न सियाब्मुँ। दिलेया ङइ बिस्याँ क्हिए फिर्न भर थेंइमुँ।
थेबै नाँ-खैं धों तबै दुःख क्हेमैंए फिर खब्मुँ, खैं स्युरब् धोंले क्हेमैंए फिर दुःख स्युरब्मुँ, दुःखइ लमा क्हेमैं क्र ओलै आखाँन् तब्मुँ।
नाँ-खैं खमा दुष्टमैं घ्रि या चैरिब् आरे, दिलेया ठिक के लब्मैं बिस्याँ खोंयोंन् बिले तरिब्मुँ।
दुष्ट म्हिमैंए लबै केइ ह्रोंसन् नास तयाम्, दिलेया ठिक के लब्मैं सिमै या आशा योंम्।