4 परमेश्वरजी पोंबै ताँमैंए बयन ङ लरिमुँ। खीए फिर्न ङइ भर लइमुँ, छतसि ङ ङ्हिंरिब् आरे। म्हिमैंइ ङलाइ तो लल् खाँमुँ?
याहवेह ङने बालुन् मुँ, छतसि ङ तो सैने या ङ्हिंरिब् आरे, म्हिमैंइ ङलाइ तोइ लल् आखाँ।
क्हिजी पोंबै ताँन् ताँमैं क्ह्रोंसेंन्बै मुँ, क्हिए ताँन् ठिक निसाफमैं खोंयोंन् बिलै तरिम्।
याहवेहजी फैबै बाछामैं खोट आरेब मुँ, सए कोदर मिइ ङिखे समा खारिदिबै चाँदि धोंब खीजी फैबै बाछा मुँ।
क्हिजी ह्रोंसए मिं नेरो क्हिए बाछामैं तोन्दोंरि सैमैंए फिर बेल्ले थेब लइमुँ। छतसि क्हिए पबित्र क्ल्ह्योउँइँ ङ तोसि क्हिलाइन फ्योब्मुँ, धै क्हि खोंयोंइ आनुबै म्हाँया लब नेरो ङइ भर लल् खाँबै परमेश्वर ग बिसि ङ क्हिए मिं थेब लब्मुँ।
याहवेह ङए चारबै ह्वे नेरो ङए मुक्ति ग! ङ खाब्ने ङ्हिंब? याहवेहन् ङए रक्षा लबै किल्ला ग। छतसि ङ खाब् म्रोंसि ङ्हिंब?
छ्वेर्बै ताँमैं खोंयोंइ स्योर आत। छतसि खाबै ङाँर परमेश्वरए ताँ युमुँ, चमैंने देउतमैं बिम्।
छतसि ङ्योइ ढुक्कले बिले, “याहवेहजी ङलाइ ल्होमिंम्, छतसि ङ ङ्हिंरिब् आरे। म्हिमैंइ ङलाइ तो लल् खाँमुँ?”