10 परमेश्वरजी पोंबै ताँमैंए बयन ङ लरिमुँ। याहवेहजी पोंबै ताँमैंए बयन ङ लरिमुँ।
ङ क्हिने यो छ्युँ लमुँ ङए आघें एसावए योउँइँले ङ जोगेमिंन्। तलेबिस्याँ ङ नेरो ङए म्रिं प्हसेमैंने नेखम् उ बिसि ङ ङ्हिंइमुँ।
याहवेह ङने बालुन् मुँ, छतसि ङ तो सैने या ङ्हिंरिब् आरे, म्हिमैंइ ङलाइ तोइ लल् आखाँ।
“याहवेह ङ्योने बालु आरेस्याँ!” इस्राएलीमैंइ बिरिगे।
“याहवेह ङ्योने आरेस्याँ म्हिमैंइ सैल् म्हैबै त्हेरि
परमेश्वरजी पोंबै ताँमैंए बयन ङ लरिमुँ। खीए फिर्न ङइ भर लइमुँ, छतसि ङ ङ्हिंरिब् आरे। म्हिमैंइ ङलाइ तो लल् खाँमुँ?
“शकेमलाइ ट्होसि ङइ चुमिंब्मुँ, धै सुक्कोतर्बै ब्याँसि च्हैंसि स्यो-स्यो लब्मुँ,” बिसि परमेश्वरजी ह्रोंसए पबित्र क्ल्ह्योउँइले बिइमुँ।
स्वर्ग नेरो पृथ्बी म्हयाब्मुँ, दिलेया ङइ बिबै ताँ खोंयोंइ या म्हरिब आरे।”
खीजी फैबै बाछा नेरो खीजी चबै कसम ङ्हिंना ङ्हिंन् खोंयोंइ प्लिंल् आखाँ, तलेबिस्याँ खीजी खोंयोंइ स्योर आते। छतसि खीए फिर भर थेंब्मैंइ ङ्योलाइ पिंम् बिबै सै योंबर ङ्योइ थेबै भों योंइमुँ।
छलेन ह्रोंसए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै केमैं लब् पिरिगे, धै क्हेमैंइ छ्याँबै बानि ब्योरउँइँले परमेश्वरजी लब् धोंबै छ्याँबै केमैं लरिगे बिसि खीजी बाछा फैब् धोंले ङ्योलाइ सै ल्हें फेबै बरदानमैं पिंइमुँ।