1 ओ परमेश्वर, ङए फिर दयाम्हाँया लमिंन्, तलेबिस्याँ त्हिंइतिमिन् म्हिमैं ङने नेबर खम्; धै चमैंइ ङलाइ ह्रुगुदिम्।
छतमा पृथ्बी क्ल्येयासि दातानलाइ क्ल्ह्योंवाइ, झाइले अबिरामए म्हिमैंलाइ म्यालवाइ।
चमैंए ह्रिंस ङिए फिर मि धोंले लुँमा चमैंइ ङि सोगोंन् क्ल्ह्योंवामल।
खीजी मिश्र ह्युलर्बै च्ह थेब ताँन् सैवाइ। खीए म्हाँया खोंयोंन् बिलै तरिम्।
मिश्रर्बै म्रुँ फारो नरो चए सेनालाइ खीजी ओल्ग्या मा ङ्युँइर भ्योंवाइ। खीए म्हाँया खोंयोंन् बिलै तरिम्।
ङए फिर क्हिए म्हाँया खोंयोंइ आनुल्ले मुँ, छतसि ङए शत्तुरमैं सैवाद्, धै ङए फिर दु:ख पिंब्मैं ताँनलाइ नास लवाद्, तलेबिस्याँ ङ क्हिए केब्छैं ग।
ओ परमेश्वर, ङ जोगेमिंन्, तलेबिस्याँ ङ क्हिए प्हलेर ग्वार योंबर खइमुँ।
क्हि युबै त्हेर क्हिजी चमैं लुँरिबै मिर भ्योंवाब्मुँ, याहवेहजी ह्रोंसए ह्रिसर चमैं क्ल्ह्योंवाब्मुँ, धै मिइ चमैं ख्रोंवाब्मुँ।
ङए शत्तुरमैं नेरो बिरोधीमैं दुष्ट म्हिमैं ग! चमैं ङए से चबर ङए बिरोधर रामा चमैंए प्हले थुरियासि क्हुरह्याम्।
ओ याहवेह, ङए फिर दयाम्हाँया लमिंन्, तलेबिस्याँ ङ थेबै दुःखर फेइमुँ, शोकइ लमा ङए मि आचारइमुँ, धै ङए सैं च्योंयाइमुँ, ङए ज्यु या कारयाइमुँ।
चमैंइ खेमैंए सैंर “अँ, ङिए सैंर मैंब् धोंन् तइ!” बिल् आयोंरिगे। “ङिइ चलाइ ट्होवाइ!” बिल् आयोंरिगे।
ओ क्रथे मिंथेमैं, क्ह्रोंसेंन्लेन् क्हेमैंइ स्योर आतेल्ले ठिक ताँमैं मत्त्रे पोंम्मा? क्हेमैंइ म्हिमैंए फिर ठिक निसाफ लम्मा?
ओ ङए परमेश्वर, ङए शत्तुरमैंउँइँले ङ फ्रेमिंन्; ङए बिरोधर राब्मैंउँइँले ङ रक्षा लमिंन्;
परमेश्वरए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया ङए फिर थेब मुँ। खी ङए ओं-ओंसों ह्याब्मुँ, धै ङए बिरोधर राब्मैंलाइ ङइन ट्होल् पिंब्मुँ।
ओ परमेश्वर, क्हिजी ङि पिवाइमुँ, क्हिजी ङि सग्याँ-प्हुँग्या लवाइमुँ; ङि म्रोंसि क्हि ह्रिस खइमुँ, दिलेया तारेम् क्हि ङि ङाँइ तोमिंनु।
सियाबै म्हिलाइ छगोंइ क्ल्ह्योंवासि क्रोंए तेंर्न फेनेब् धोंले, ङ्योइ चमैंलाइ सोगोंन् क्ल्ह्योंवाले।
खैम नास तयाबै सैइ नास आतबै सै नेरो सिल् त्हुबै ज्युइ सिल् आत्हुबै ज्यु खिमुँ, च्हमन् परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिबै ताँ पूरा तम्, “ओ काल, परमेश्वरजी क्हिलाइ ट्होवाल् खाँइमुँ!”