3 तलेबिस्याँ शत्तुरमैंइ ङलाइ थेबै कैले हौदिम्, धै दुष्टमैंइ ङलाइ क्र ओलै आपिं। चमैं ह्रिस खसि ङलाइ दुःख पिंम्; धै ङए फिर खैच्हिजिले पोंम्।
“आखाँम्मैं लुडिवाइमुँ, धै ङ्हाँदुमैंइ दुःखए सो हेंइमुँ। छतसि तारे ङ रेब्मुँ, धै चमैंए न्होह्रों लब्मैंउँइँले ङइ चमैं जोगेमिंब्मुँ,” बिसि याहवेहजी बिमुँ
ङलाइ लुडिबै दुष्टमैंउँइँले नेरो ङए न्होह्रों लबर ङए कारग्यु तखबै शत्तुरमैंउँइँले जोगेबर क्हिए प्ह्यागोंए न्होंर ङलाइ लोथेंन्।
शत्तुरमैंए योर ङलाइ आपिंमिंन्; तलेबिस्याँ ङए बिरोधर स्योर ताँ पोंब्मैं रेइमुँ, चमैं सैब् म्लोब् लब् बिसि प्रइमुँ।
स्योलिबै ताँ पोंब्मैं खसि ङइ था आसेबै ताँमैंए बारेर ङए फिर छ्याब् ल्हैदिम्।
तलेबिस्याँ स्याँमैंइ ङए न्होह्रों लम्; ल्हयो आखब्मैंइ ङलाइ सैल् म्हैइमुँ; चमैंइ खोंयोंइ परमेश्वरलाइ आमैं। तिस्याँदे मैंन्
“परमेश्वरजी चलाइ पिवाइमुँ; छतसि चलाइ ल्हाबोसि क्हाद्, तलेबिस्याँ चलाइ जोगेब खाबै आरे।”
चमैंइ आगुए बिल्लि लम्, झाइले दुष्ट ताँ पोंम्; धै ङम् ङन् ग बिसि अरूलाइ क्र ओलै आपिं।
झाइले ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो थेबै म्हि च्होंर्बै चिबनाँब्मैं ताँनइ येशू सैबै ल्हागिर खीए बिरोधर स्योर्गु ग्वाइ पिब्मैं योंल् खाँम् उ बिसि म्हैबर होंइ।