4 परमेश्वरजी खैलसेया ङलाइ ल्होमिंम्, याहवेहजी ङ जोगेमिंम्।
शत्तुरमैंइ भोंन्ले लिग्याँइ ङलाइ कैवामा ङ क्हुरयाबि छेल, दिलेया याहवेहजी ङ ल्होमिंइ।
ओ याहवेह! ल्होमिंन् बिसि ङइ ग्वार ह्रिमा क्हिजी थेमिंन्! छ्याँबै खोंउँइँले लबै ङए प्राथनार क्हिए न्ह तोमिंन्!
तो ठिक मुँ च केन् ङइ लबइले क्हिजी ङ ल्होमिंम्, धै क्हिजी खोंयोंन् बिलै ङ क्हिए उँइँर्न थेंम्।
चु ताँमैं सैंर मैंमा ङ्योइ अझै या तो बिल् खाँम्? परमेश्वरन् ङ्योने बालुन् मुँ बिस्याँ, ङ्योए बिरोधर खाब् तम्?
छतसि ङ्योइ ढुक्कले बिले, “याहवेहजी ङलाइ ल्होमिंम्, छतसि ङ ङ्हिंरिब् आरे। म्हिमैंइ ङलाइ तो लल् खाँमुँ?”