8 ङलाइ सैं तोंबै ताँ नेरो आनन्द तबै ताँमैं थेल् पिंन्; क्हिजी त्हुल भुँ लवाबै ङए ह्रिबमैं सरिगे धै ङ सैं तोंल् योंरिगे।
दिलेया क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँयार ङइ सैं केंइमुँ, क्हिजी ङ जोगेमिंबइले ङए सैं तोंब्मुँ।
ङ क्रोरिमा क्हिजी ङ सैं तोंल् लमिंइ; क्हिजी ङए नइँए ह्रेंग प्लिमिंसि खाँसों ङ्हाँबै क्वें खिमिंइ।
“ओ याहवेह, क्हि धों तब खाब् मुँ? क्हिजी भों आरेब्मैंलाइ ह्रोंस भन्दा भोंबै म्हिमैंउँइँले जोगेमिंम्, छले भों आरेब्मैं नेरो आयों आख्युब्मैंलाइ ह्रुगिदिबै म्हिमैंउँइँले क्हिजी चमैंलाइ जोगेमिंम्,” बिसि ङए ताँन् ज्यु नेरो सैंइ बिप्रम्।
क्हि ह्रिस खबइले ङए ताँन् ज्यु नइमुँ। ङइ लबै पाप केमैंइ लमा ङए ह्रिबमैं आभोंब् तइमुँ।
शोक लब्मैंइ आशिक योंब्मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी चमैंए सैं क्होल् लमिंब्मुँ।
“याहवेह परमेश्वरए प्ल्ह ङए फिर मुँ, तलेबिस्याँ ङ्हाँदुमैंलाइ सैं तोंबै ताँ बिमिंबर खीजी ङलाइ त्हाँइमुँ। कैदिमैं झेलउँइँले तेमिंबर, धै कनमैं मि म्रोंल् लमिंबर। आगुइ क्र ओल् आपिंब्मैंलाइ रेमिंबर खीजी ङ कुल्मिंब् ग।