1 ओ परमेश्वर, क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँयाइ ङए फिर ल्हयो खमिंन्। क्हिजी लबै थेबै म्हाँयाउँइँले ङए पापमैं त्होमिंन्।
खीजी चमैंए ल्हागिर ह्रोंसइ फैबै बाछा मैंइ, धै चमैंए फिर खोंयोंइ आनुबै म्हाँया लबइले खीए सैं एइ।
ङिए खेमैं मिश्र ह्युलर मुँमा क्हिजी लबै औदिबै केमैं चमैंइ वास्ता आल, क्हिजी लबै खोंयोंइ आनुबै म्हाँया चमैंइ आमैं, झन् काँसए घारि मुँबै मा ङ्युँइर चमैं ताँनइ क्हिए बिरोध लइ।
दिलेया ओ याहवेह, ङए थेबै प्रभु, ङइ क्हिए मिं थेब लरिगे बिसि ङए फिर ल्हयो खमिंन्; क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया बेल्ले थेब मुँ, छतसि ङलाइ जोगेमिंन्।
क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँयार ह्रोंसए के लबै म्हिए फिर ल्हयो लमिंन्, धै क्हिए निसाफमैं ङलाइ लोमिंन्।
याहवेहजी ताँनए फिर छ्याँब लम्, ह्रोंसजी बनेबै तोन्दोंरि सैमैंए फिर ल्हयो खमुँ।
ओ ङलाइ ठिक ठर्दिमिंबै परमेश्वर, ङइ ग्वार ह्रिमा ङलाइ ज्वाफ पिंन्। ङए फिर दुःख तमा क्हिजी ल्होमिंइ। ङए फिर दयाम्हाँया लमिंसि ङए प्राथना थेमिंन्!
ओ याहवेह, ङए फिर खोंयोंन् बिलै ल्हयो खरिद्! क्हि भर थेंल् खाँबै परमेश्वर ग। क्हिजी ङलाइ खोंयोंन् बिलै म्हाँया लरिम्। छतसि ङलाइ जोगेमिंन्।
दिलेया ङ बिस्याँ क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँयाइ लमा क्हिए धिं न्होंर होंल् योंब्मुँ। मान लदै ङ पबित्र क्ल्ह्योउँइँ तोसि क्हिलाइ फ्योब्मुँ।
ङइ लबै पाप केमैं क्हिजी आङ्ह्योद्, धै ङइ लबै आछ्याँबै केमैं मेटिमिंन्।
दिलेया, ओ याहवेह, ङ क्हिनेन् प्राथना लम्। क्हिजी तोक्दिबै त्हेर, ओ परमेश्वर, क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँयाइ लमा क्हिजी खैलेबिलै ङलाइ जोगेमिंम् बिसि ज्वाफ् पिंन्।
ओ याहवेह, क्हिए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया थेब मुँ, छतसि ङ ज्वाफ पिंनु; क्हिजी थेबै ल्हयो खसि ङए वास्ता लमिंन्।
परमेश्वरजी दयाम्हाँया लब म्लेयाइ वा? ह्रिस खसि तारे खीजी म्हाँया आल रो वा?” बिसि ङइ ङ्योएल। तिस्याँदे मैंन्
छतसि खीजी क्हेमैंए पाप ख्रुमिंरिगे, खीउँइँले क्हेमैं छिं ङ्हाँन् योंरिगे, झाइले खीजी क्हेमैंए ल्हागिर ओंसोंन् त्हाँबै म्रुँ ख्रीष्ट येशू कुल्मिंरिगे बिसि
ङ्योए पापइ लमा ङ्योइ योंल् त्हुबै सजैं प्ह्रिथेंबै तमसुक नेरो ङ्योए फिर छ्याब् ल्हैदिबै कानुनमैं परमेश्वरजी क्रूसर च्योमिंसि मेटिदिवाइ।