23 धन्यबादए ख्रो पिंबै म्हिइन ङए मिं थेब् लब्मुँ। धै ठिक घ्याँर प्रब्मैंलाइन ङइ जोगेमिंब्मुँ,” बिसि फरमेश्वरजी बिइमुँ।
ङए दुःखर ङ याहवेहने ग्वार ह्रिमा खीजी ङने ज्वाफ पिंम्।
ओ याहवेहलाइ मान लब्मैं, खीलाइन थेब् लद्! ओ याकूबए ताँन् सन्तानमैं, खीए मिं क्वेद्! ओ इस्राएलए ताँन् सन्तानमैं, खीने ङ्हिंन्!
याहवेहलाइ मान लब्मैंने बालु खी बेल्ले क्ह्रिबै थु तम्, धै खीजी फैबै बाछाए ताँमैं चमैंलाइ सेल् पिंम्।
झाइले ङए कारग्यु तखबै शत्तुरमैंए फिर खीजी ङए क्र कैंडो लमिंब्मुँ, छतसि खीए पबित्र तम्बुर ङ सैं तोंदै ओरादै ख्रो पिंखब्मुँ; धै भजन प्रिंदै याहवेहए मिं थेब् लब्मुँ।
खी ङाँइ ङ्ह्योब्मैं बेल्ले सैं तोंल् योंब्मुँ, धै फा पिसि चमैंए क्र खोंयोंइ कुरल् त्हुरिब् आरे।
परमेश्वरजी लबै ठिक केमैं खीए ओंसों-ओंसों ह्याब्मुँ, धै खीए ल्हागिर घ्याँ तयार लब्मुँ।
क्ह्रोंसेन्ले खीलाइ मान लब्मैंलाइ खीजी खैतबै त्हेरै या जोगेमिंब्मुँ; छतसि ङ्योए ह्युलर खी मुँ बिसि ङ्योइ था सेल् खाँम्।
ओ याहवेह ङए परमेश्वर, ङए खों न्होंउँइँले ङ क्हिए मिं थेब् लब्मुँ, धै ङ खोंयोंन् बिलै क्हिए मिं क्वेब्मुँ।
ओ प्रभु, क्हिजी बनेबै ताँन् ह्रें-ह्रेंमैं क्हिए उँइँर कुरब्मुँ, धै चमैंइ क्हिए मिं थेब् लब्मुँ।
ह्रिंबै छ्ह पिंसि ङइ चलाइ सन्तोक् लमिंब्मुँ धै चलाइ जोगेमिंब्मुँ,” बिसि ङइ दर्शन पिंब्मुँ।
तलेबिस्याँ क्हिजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ङए मिइ म्रोंल् योंइ।
खाबज्यै परमेश्वरजी बिब् धोंले के लदा ङ्हाँम् बिस्याँ, ‘ङइ लोमिंबै ताँ परमेश्वरउँइँले युब् उ, ह्रोंसए सैंर मैंसि पोंब् जा’ बिसि चइ सेब्मुँ।
चइ क्हिने परमेश्वरए ताँ बिमिंब्मुँ, धै च ताँउँइँले क्हि नेरो क्हिए ताँन् परवामैं जोगेब्मुँ,’ बिइ।
“ओ आघें-अलिमैं, अब्राहामए सन्तान्मैं, नेरो परमेश्वर म्हाँदिबै अरू ह्रेंर्बै म्हिमैं! परमेश्वरजी ङ्योए ङाँर्न चु जोगेमिंबै ताँ कुल्मिंइँमुँ।
छतसि ओ ङइ खोबै अलि-अङाँमैं, परमेश्वरजी ङ्योए फिर च्हौ थेबै ल्हयो लबइले ङ क्हेमैंने यो छ्युँ लमुँ: सोगों ख्रो धोंले ह्रों-ह्रोंसए ज्यु परमेश्वरलाइ पिंन्। छाबै ख्रो पबित्र नेरो परमेश्वरलाइ सैं तोंन् लबै क्ह्रोंसेंन्बै सेवा ग।
झाइले क्हेमैं ताँनइ सैं घ्रिन् तसि कै घ्रिले, ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए आबा परमेश्वरए मिं थेब् लल् खाँरिगे।
झाइले अरू ह्रेंमैंज्यै या परमेश्वरजी पिंबै ल्हयो योंसेरो खीए मिं थेब् लरिगे बिसि ख्रीष्ट युब् ग। चु ताँए बारेर परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ, “ङइ अरू ह्रेंमैंए म्हाँजोरि क्हिए मिं थेब् लब्मुँ, झाइले क्हिए मिंर भजन प्रिंब्मुँ।”
छले ङइ सैं एसि परमेश्वरए के लब् म्रोंसि चमैंइ परमेश्वरए मिं क्वेइ।
छतसि ङइ बिब् धोंले छ्ह थोब्मैंए फिर नेरो परमेश्वरए ताँन् म्हिमैंए फिर परमेश्वरए दयाम्हाँया नेरो शान्ति खोंयोंन् बिलै तरिगे।
येशू ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँइ बिब् धोंले छ्ह थोद्। ङ क्हेमैं ङाँर खलै आखलै क्हेमैंए सैं फो घ्रिन् तसि खोंर थेबै बिश्वास लसि सैं तोंबै ताँ म्हिमैंने बिप्रबर भों लइमुँ बिबै ताँ ङइ थेदा ङ्हाँइमुँ।
क्हेमैं न्होंर ह्रब्-सेब नेरो ताँ क्होबै म्हि खाब मुँ? च म्हिइ थेब् आप्हैंन्ले छ्याँबै बानिउँइँले छ्याँबै केमैं लसि उँइँरिगे।
क्हेमैंलाइ हुइबै परमेश्वर पबित्र मुँ, छतसि क्हेमैं या ह्रोंसए छ्हर तोन्दोंरि सैर पबित्र तद्।
दिलेया क्हेमैं छ आत, तलेबिस्याँ क्हेमैं परमेश्वरजी त्हाँबै कुल ग, परमेश्वर म्रुँए ख्रो पिंबै खेगिमैं, पबित्र ह्रें नेरो परमेश्वरए म्हिमैं ग। तलेबिस्याँ क्हेमैंइ “परमेश्वरए शक्ति ताँन् भन्दा थेब मुँ” बिसि उँइँमिंरिगे बिसि खीजी क्हेमैंलाइ मिछु खैबउँइँले तेसि खीए थेबै ह्वेर पखइ।