14 बरु ङलाइ धन्यबाद पिंसि ङए मिं क्वेद्! चुन् पिंल् त्हुबै ख्रो ग। धै ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वए मिंर लबै भकल पूरा लद्।
हल्लेलूयाह! ङ्योए परमेश्वरए क्वे प्रिंब बेल्ले छ्याँब ताँ गो, खीए मिं थेब् लब कति सैं तोंबै ताँ मुँ।
ल्हें म्हि च्होंबै क्ल्ह्योर ङए छ्याँबै बयन तल् पिंब क्हिन् ग, छतसि क्हिलाइ मान लब्मैंए उँइँर बाछा फैसि लम् बिबै के ङइ पूरा लब्मुँ।
ङ्हाँदुमैं चसि म्रेंब्मुँ, याहवेह म्हैब्मैंइ खीलाइन थेब् लब्मुँ। धै चमैं खोंयोंन् बिलै सोरिल् योंब्मुँ!
झाइले ङए कारग्यु तखबै शत्तुरमैंए फिर खीजी ङए क्र कैंडो लमिंब्मुँ, छतसि खीए पबित्र तम्बुर ङ सैं तोंदै ओरादै ख्रो पिंखब्मुँ; धै भजन प्रिंदै याहवेहए मिं थेब् लब्मुँ।
धन्यबादए ख्रो पिंबै म्हिइन ङए मिं थेब् लब्मुँ। धै ठिक घ्याँर प्रब्मैंलाइन ङइ जोगेमिंब्मुँ,” बिसि फरमेश्वरजी बिइमुँ।
ओ परमेश्वर, ङइ क्हिने बालु लबै भकल पूरा लल् त्हुमुँ; क्हिए मिंर ङइ धन्यबादए ख्रो पिंब्मुँ,
झाइले दिन ह्रोसे क्हिने फैबै भकल ङइ पूरा लमा ङ क्हिए मिं खोंयोंन् बिलै थेब् लसि क्वे प्रिंब्मुँ।
ओ परमेश्वर, सियोनर ङिइ क्हिए मिं क्वेब्मुँ, छले क्हिने फैबै ताँन् भकलमैं ङिइ पूरा लब्मुँ।
छलब् म्रोंसि आगुइ क्र ओलै आपिंब्मैं सैं तोंब्मुँ। ओ परमेश्वर म्हैब्मैं, क्हेमैंए सैं भोंब तरिगे।
याहवेह क्हेमैंए परमेश्वरने लबै भकलमैं पूरा लद्; खीए खागु मुँबै ह्रेंमैंइ खीलाइ बालि फोरिगे। खीजी ताँनलाइ ङ्हिंबर ल्हैदिब्मुँ।
थेब् प्हैंबै क्रथे मिंथेमैं खीजी कुरवाम्; पृथ्बीर्बै म्रुँमैं खीने ङ्हिंम्।
छतसि ओ ङइ खोबै अलि-अङाँमैं, परमेश्वरजी ङ्योए फिर च्हौ थेबै ल्हयो लबइले ङ क्हेमैंने यो छ्युँ लमुँ: सोगों ख्रो धोंले ह्रों-ह्रोंसए ज्यु परमेश्वरलाइ पिंन्। छाबै ख्रो पबित्र नेरो परमेश्वरलाइ सैं तोंन् लबै क्ह्रोंसेंन्बै सेवा ग।
तो तलेया परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंरिद्, तलेबिस्याँ क्हेमैं ख्रीष्ट येशूने बालु छ्ह थोमा परमेश्वरजी छान् तरिगे ङ्हाँइमुँ।
छतसि येशूए मिंउँइँले परमेश्वरए सैं तोंबै ख्रो खोंयोंन् बिलै ङ्योइ पिंरिले। “येशू ङए प्रभु ग,” बिब्मैंइ परमेश्वरए छ्याँबै बयन लदै पोंस्याँ, चुन् ङ्योइ परमेश्वरए मिंर पिंबै ख्रो धों तब् ग। छले ङ्योइ येशू ख्रीष्टन् प्रभु ग बिबन् परमेश्वरए सैं तोंन् लबै ख्रो ग।
छतसि क्हेमैं या येशू ख्रीष्टउँइँले परमेश्वरजी खोबै सैंर्बै ख्रो पिंबै ल्हागिर पबित्र खेगिमैं तसि खोंयोंइ तरिबै पारा धोंले पबित्र प्ल्ह टिबै धिं बनेदै ह्याद्।
दिलेया क्हेमैं छ आत, तलेबिस्याँ क्हेमैं परमेश्वरजी त्हाँबै कुल ग, परमेश्वर म्रुँए ख्रो पिंबै खेगिमैं, पबित्र ह्रें नेरो परमेश्वरए म्हिमैं ग। तलेबिस्याँ क्हेमैंइ “परमेश्वरए शक्ति ताँन् भन्दा थेब मुँ” बिसि उँइँमिंरिगे बिसि खीजी क्हेमैंलाइ मिछु खैबउँइँले तेसि खीए थेबै ह्वेर पखइ।