10 ओ परमेश्वर, चमैंए दोष उँइँमिंन्; ह्रोंसइ चुबै ङोर चमैं खेंमैंन् फेरिगे; चमैंइ ल्हें अपराधमैं लइमुँ, छतसि चमैं पिवाद्, तलेबिस्याँ चमैं क्हिए बिरोधर राइमुँ।
म्रुँइ छबिमा मोर्दकैलाइ च्योब् बिसि क्योबै त्होर चमैंइ हामानलाइन च्योवाइ। च लिउँइँ बल्ल म्रुँए ह्रिस म्हइ।
दुष्टमैं नेरो आछ्याँबै के लब्मैंइ तोइ लल् आखाँन् लवाद्; आछ्याँबै के लब् आपिंन् समा चमैंइ लबै केए दण्ड पिंन्।
तलेबिस्याँ चमैंइ परमेश्वरजी पोंबै ताँमैं थोल, धै ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरजी पिंबै सल्ला तो धोंइ आङ्हाँल।
ओ याहवेह, रेत्ति, चमैंने नेसि ट्होमिंन्। क्हिए सेलाँइ च दुष्टमैंउँइँले ङ जोगेमिंन्।
स्योर ताँ पोंबै चमैंए म्हदेमैं म्रुयारिगे, तलेबिस्याँ चमैंइ थेब् प्हैंदै ठिक के लब्मैंए बिरोधर म्हि आच्हिल्ले पोंम्।
ङए फिर दुःख तमा ङए बिल्लि लदै निस्योब्मैं ताँन् फापिल् त्हुरिगे धै खैलातोला तबर फेरिगे! “ङिम् च भन्दा थेब् ग,” बिसि प्हैंब्मैं या ताँन् लि उँइँलै आखाँल्ले फापिल् त्हुरिगे।
थाइ आसेल्ले ङए शत्तुरमैं कालए सुँर फेरिगे; सोगोंन् चमैं क्रोंर ह्याल् त्हुरिगे; तलेबिस्याँ चमैंए सैंइ आछ्याँबै चाँजो मत्त्रे लम्।
खीजी ह्रोंसए भोंइन खोंयोंन् बिलै ग्याल्स लरिम्, खीजी अरू ह्रेंमैंए फिर ङ्ह्योरिम्। छतसि खीए बिरोधर राब्मैं थेब् आप्हैंरिगे। तिस्याँदे मैंन्
ङ छ्याब् ल्हैदिब्मैं फा पिसि मेब्रो तयारिगे; ङए न्होह्रों लल् म्हैब्मैं फापिन् तसि लि उँइँल् आखाँरिगे।
ओ प्रभु, क्हिलाइ प्ह्रसि ङिए ङ्हेब् ट्हुब्मैंइ क्हिए मिं वाइमुँ, छतसि चए ङिखे गुणा खी चमैंने किंमिंन्।
तलेबिस्याँ चु ह्युलउँइँले खबै बुद्धि परमेश्वरए उँइँर बुद्धि आरेब् धोंन् तब् ग। परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ, “बुद्धि मुँब् प्हैंब्मैंलाइ चमैंइ स्योर तेसि के लरिबै त्हेर्न खीजी क्हावाब्मुँ।”