1 याहवेह बेल्ले थेब मुँ, धै ङ्योए परमेश्वरए सहरर, खीए पबित्र कोंर, खी बेल्ले थब् लल् त्हुब मुँ!
याहवेह थेब मुँ, धै थेब् लसि म्हाँदिल् त्हुब मुँ, खी कति थेब मुँ बिसि खाबज्यै क्होल् आखाँ।
ङ्योए प्रभु बेल्ले थेब नेरो भोंब मुँ, खीए बुद्धि च्हैंसे च्हैंल् आखाँब मुँ;
“सियोन बिबै ङए पबित्र कोंर ङइ ह्रोंसए म्रुँ थेंइमुँ,” बिसि खीजी बिम्।
ओ याहवेह, क्हिजी ङ गैरुउँइँले कैंडो तेमिंइ, धै ङ म्रोंसि ङए शत्तुरमैं निस्योल् आपिंइमुँ, छतसि ङ क्हिए मिं थेब् लब्मुँ।
फोइ क्यु पिसि स्योंर्बै क्यु म्हैब् धोंले, ओ परमेश्वर, ङए सोज्यै या क्हिन् म्हैरिमुँ।
ङ्योए लोबै क्ल्ह्यो नेरो भों पिंब परमेश्वरन् ग, दुःख तमा युन्लेन् ङ्योलाइ ल्होमिंब खीन् ग।
स्यों घ्रि मुँ, च स्योंइ ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए म्हिमैं टिबै सहर नेरो खी टिबै पबित्र क्ल्ह्यो सैं तोंल् लम्।
ह्रें-ह्रेंमैंए फिर परमेश्वरजी ग्याल्स लमुँ; परमेश्वर ह्रोंसए पबित्र राजगद्दिर टिमुँ।
ओ परमेश्वर, सियोनर ङिइ क्हिए मिं क्वेब्मुँ, छले क्हिने फैबै ताँन् भकलमैं ङिइ पूरा लब्मुँ।
दिलेया यहूदाए कुल नेरो ह्रोंसजी खोबै सियोन कों खीजी त्हाँइ।
तलेबिस्याँ क्हि बेल्ले थेब मुँ धै औदिबै केमैं लम्; घ्रि मत्त्रे परमेश्वर क्हि ग।
याहवेहजी ह्रोंसए सहरए जग पबित्र कोंर झोंइमुँ।
ओ परमेश्वरए सहर, क्हिए बारेर छ्याँब बयन लइमुँ। तिस्याँदे मैंन्
तलेबिस्याँ याहवेह बेल्ले थेब मुँ, धै खीए मिं बेल्ले नुल्ले क्वेल् त्हुब मुँ; ताँन् देवतामैंल् भन्दा खीए मिं बेल्ले क्वेल् त्हुम्।
ङ्योए याहवेह परमेश्वरए मिं थेब् लद्, धै खीए पबित्र कोंर खीए मिं क्वेद्; तलेबिस्याँ ङ्योए याहवेह परमेश्वर पबित्र मुँ।
“झाइले स्योंम्बै अगमबक्ता दानिएलइ बिब् धोंले नास लबै छेरान्दे ब्योंबै सै पबित्र क्ल्ह्योर क्हेमैंइ म्रोंब्मुँ। (म्हिइ चु ताँ खेसि क्होरिगे।)
दिलेया क्हेमैंम् सियोन कोंर खइमुँ, सोगों परमेश्वरए सहरर, स्वर्गर्बै यरूशलेमर, च्योलै आखाँबै स्वर्गदूतमैं सैं तोंदै परमेश्वरए मिं क्वेबै क्ल्ह्योर,
झाइले राजगद्दिउँइँले छ बिबै कै थेइ, “ओ परमेश्वरए के लब्मैं, ओ खीलाइ म्हाँदिब्मैं, ओ कोल्मैं नेरो चिब्मैं ङ्योए परमेश्वरए मिं क्वेद्।”
दिलेया छारा यरूशलेम, “परमेश्वरए पबित्र सहर” प्ह्रेंरोए ल्हागिर प्ह्रेंस्यो पैरेब् धोंले पैरिसि स्वर्गउँइँले युरिब ङइ म्रोंइ।