3 खीजी ह्रें-ह्रेंर्बै म्हिमैं ङिए न्होंर पखइ, धै म्हिमैंलाइ ङिए प्हले न्होंर लमिंइ।
“ङइ क्हिए शत्तुरमैं क्हिए प्हले न्होंर आप्लेन् समा क्हि ङए क्योलोउँइँ टिद्,” बिसि याहवेहजी ङए प्रभुने बिइमुँ।
ङए शत्तुरमैंने खि किंब नेरो म्हिमैंलाइ ङए न्होंर थेंमिंब परमेश्वरन् ग।
खो, परमेश्वरजी लबै केमैं ङ्ह्योद्, म्हिमैंए ल्हागिर खीजी लबै केमैं औदिले छ्याँब् मुँ!
छतस्याँ चमैंए शत्तुरमैंलाइ ङइ युनन् ट्होवामल, धै चमैंलाइ दुःख पिंब्मैंए बिरोधर ङए यो रेमल!
तलेबिस्याँ याहवेह बेल्ले थेबै परमेश्वर ग, ताँन् देवतामैंए फिर्बै थेबै म्रुँ खीन् ग।
सियोनर याहवेह थेब मुँ; ताँन् ह्रेंमैंए फिर खी बेल्ले थेब मुँ।
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी खीए शत्तुरमैं ताँन् ट्होवासि ख्रीष्टए प्हले न्होंर आथेंन् समा ख्रीष्टजी ग्याल्स ललन् त्हुम्।
च त्हेर खीजी ङ्योए केर आफेबै ज्युलाइ खील् धों तबै ज्यु लमिंब्मुँ। खीजी खैले ताँन् सैमैं खीए न्होंर थेंल् खाँमुँ, छलेन ङ्योए केर आफेबै ज्यु या फेर्दिवासि खील् धों तबन् लमिंब्मुँ।