3 मा ङ्युँइ घ्वा-घ्वाले ङ्हेसि पिबि थोलै या, धै च प्ल्होंखसि कोंमैं लालै या ङि ङ्हिंरिब् आरे। तिस्याँदे मैंन्
कालए छोइ ङ कारग्यु लखइ, नास लवाबै बाढिइ ङ आदेल् लइ।
झाइले थेबै नाँ खैं तसि प्हलें युसि च धिंए फिर उँयाँलेया च धिं आफु। तलेबिस्याँ च धिं गैरु जग तासि पारा फिर बनेल।
थेबै सयो खमा मा ङ्युँइर मुँबै कोंमैं नेरो अरू कोंमैं या ताँन् म्हयाइ।
झाइले च स्वर्गदूतइ ङने बिइ, “च फ्यालुस्यो मुँबै सहरए कारर्ग्युबै स्योंमैं क्हिइ म्रोंइमुँ वा? चमैंए अर्थ स्यो-स्यो ह्युलमैं, स्यो-स्यो म्हिमैं, स्यो-स्यो ह्रेंमैं नेरो स्यो-स्यो क्युइमैं ग।