7 ठिक केमैं लब क्हिजी खोमुँ, आछ्याँबै केमैं बिस्याँ क्हिजी आखो। छतसि परमेश्वर, क्हिए परमेश्वरजी क्हिए थुमैंलाइ भन्दा क्हिलाइ ल्हें आशिक पिंसि क्हिए सैं तोंन् लमिंइमुँ;
ह्युलर्बै ताँन् दुष्ट म्हिमैं ङइ न्हाँग ह्रोंसे नास लवाब्मुँ, दुष्ट के लब्मैं ताँनलाइ याहवेहए सहरउँइँले ङइ ल्हावाब्मुँ।
तलेबिस्याँ याहवेहजी ठिक निसाफ लम्, ठिक केमैं खीजी खोम्; सोजो म्हिमैंइ खीए लि म्रोंब्मुँ।
याहवेह नेरो खीजी छ्युगु फोसि त्हाँबै म्रुँए बिरोधर ह्युलर्बै म्रुँमैं राम्, धै चर्बै चिब्मैं खागु तसि खेंमैंए न्होंर मदो लसि
क्ह्रोंसेंन्ले क्हिजी चलाइ खोंयोंइ आखाँबै आशिक पिंइमुँ, धै क्हि चने तमिंबइले चए सैं खोंयोंन् बिलै तोंरिम्।
याहवेहजी खाबलाज्यै या आफेल्ले ठिक निसाफ लब खोम्; खीजी लबै छ्याँबै केमैं ह्युल तिगोंन् मुँ।
ङए के लबै म्हि दाऊदलाइ ङइ योंइमुँ; ह्रोंसए पबित्र छ्युगु फोसि ङइ चलाइ त्हाँइमुँ।
चइ ङने छ बिसि बिन्ति लब्मुँ, ‘क्हि ङए आबा, ङए परमेश्वर ग, धै क्हिजी ङ जोगेमिंसि रक्षा लमिंम्।’
म्रुँ बेल्ले भोंब मुँ, ठिक निसाफ खीजी खोम्। क्हिजी खाबै आफेलल्ले निसाफ लमुँ; याकूबए सन्तानमैंए फिर क्हिजी ठिक निसाफ नेरो ठिक के लइमुँ।
दिलेया येशूजी यूहन्नाने बिइ, “तोगो छान् तरिगे। छले ङ्योइ परमेश्वरजी बिब् धोंले लब् छ्याँब मुँ।” छबिमा यूहन्नाइ येशूलाइ बप्तिस्मा पिंइ।
‘दिलेया च त्हेर ङइ चमैंने ङइ क्हेमैं आसे ओ आछ्याँबै के लब्मैं ङ ङाँइँले ह्रेंगो स्योह्याद्,’ बिसि बिब्मुँ।”
“दिलेया ‘क्हेमैं खनिउँइँले खल ङइ आसे। ओ दुष्ट के लब्मैं, ङ ङाँइँले ह्रेंगो तयाद् बिसि च क्ल्हेइ क्हेमैंने,’ बिब्मुँ।
झाइले परमेश्वरए पबित्र प्ल्ह तोंगुए क्होले येशूए फिर युसि टिइ। धै “क्हि ङए खोबै च्ह ग, क्हि म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ,” बिबै कै स्वर्गउँइँले युइ।
खी दयाम्हाँयाइ प्लिंबइले ङ्योइ दयाम्हाँया फिर झन् थेबै दयाम्हाँया योंइँमुँ।
येशूजी चने बिइ, “ङ आछुइद् तलेबिस्याँ ङ तोगो समा आबा ङाँर आह्याइमुँ। बरु ङए अलिमैं ङाँर ह्यासि चमैंने ‘तारे ङ ङए आबा, क्हेमैंए आबा, धै ङए परमेश्वर, क्हेमैंए परमेश्वर ङाँर ह्यासिन् मुँ’ बिसि ङए ताँ बिमिंन्।”
परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्हिइ परमेश्वरए ताँ पोंम्, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी खीए पबित्र प्ल्हइ प्लिमिंम्।
क्हिजी ङने छ्ह योंबै घ्याँ उँइँमिंइ, धै क्हि ङने बालु तसि ङए सैं बेल्ले तोंन् लमिंब्मुँ।’
तलेबिस्याँ खीए च्ह येशू ल्हें अलि-अङाँमैं न्होंर्बै च्ह थेब तरिगे बिसि खीजी ओंसोंन् ङो सेबै म्हिमैंलाइ ह्रोंसए च्ह-च्हमिमैं लबै ल्हागिर त्हाँइ।
ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए परमेश्वर नेरो आबाए मिं थेब् तरिगे! खीजी ङ्योलाइ ख्रीष्टने घ्रिन् लमिंसि पबित्र प्ल्हउँइँले योंबै स्वर्गर्बै ताँन् आशिकमैं पिंइमुँ।
क्हिजी छ्याँबै के खोमुँ, धै आछ्याँबै के आखो। छतसि ओ परमेश्वर, क्हिए परमेश्वरजी क्हिलाइ त्हाँसि क्हिए थुमैं न्होंर क्हिलाइ ताँन् भन्दा थेबै मिं पिंसि छ्युगु फोसि सैं तोंन् लमिंइ।”
चु च्ह च्हमिंमैं से को कोंसि तबइले येशू या चमैं धोंलेन् से कोए ज्यु तइ। तलेबिस्याँ खी सिमिंसि कालए शक्ति मुँबै दुष्टलाइ (दियाबलस) नास लवाइ।
ङ्योए ल्हागिर छाबै म्हि घ्रि ख्रो पिंबै खेगि क्रथे तल् त्हुम्, तलेबिस्याँ येशू पबित्र, छ्याब् आरेब नेरो तोइ पाप आरेब मुँ। छतसि परमेश्वरजी पापि म्हिमैंउँइँले स्यो लसि खीलाइ स्वर्ग भन्दा ताइ थेंमिंइमुँ।
दिलेया खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मैंए मिं प्ह्रिबै क्यु च्हजने मुँबै कितबर मिं मुँब्मैं मत्त्रे च सहरर होंल् योंब्मुँ। चर आछ्याँबै सैं प्ह्याब्मैं, छेरन् ङ्हाँबै के लब्मैं नेरो स्योर ताँ पोंब्मैं खाबइ या होंल् योंरिब् आरे।