10 दिलेया ओ याहवेह, ङ फिर दयाम्हाँया लमिंन्; चमैंए खि फोल् योंबै ल्हागिर ङ सल् लमिंन्।
दिलेया ओ याहवेह, क्हि ङलाइ जोगेमिंबै ढाल ग, क्हिजी ङलाइ मान पिंम्, क्हिजी ङए क्र कैंडो लमिंम्।
दिलेया ङलाइ दुःख पिंबै म्हिम् ङ धों तबै म्हि ङने क्ह्रिबै थुन् ग मुँन।
म्हिमैंने बालु परमेश्वरए धिंर ह्यामा ङि ङ्हिंना-ङ्हिंनइन ह्रोंसए सैंर्बै ताँमैं घ्रिइ घ्रिने बिमल।
ङए फिर ल्हयो खमिंन्, ओ परमेश्वर, ल्हयो खमिंन्! क्हिए प्हलेर्न ग्वार योंबर ङ खइमुँ; चु दु:ख पिंबै सैंमैं आस्योवान् समा क्हिए प्ह्यागोंए न्होंर्न ङइ ग्वार योंब्मुँ।
तारे ङलाइ आखोसि ‘म्रुँ आतरिगे’ बिब्मैं चुर पखसि ङए उँइँर सैवाद्।”